Lippe , labrum. – die obere L., labrum superius: die untere L., labrum inferius: es schwebt mir ein Name auf den Lippen, nomen mihi versatur in primoribus labris: solche Worte gehen über deine Lippen, tales voces exeunt tibi. ...
droben , supra (oben, Ggstz. infra). – superius (weiter oben, Ggstz. inferius).
Obersatz , in der Logik, propositio; sumptio; quod ponitur; quod ponimus. – Oberschenkel , femur. – Oberschwelle , limen superum od. superius.
Stockwerk , tabulatum; tabulatio; contabulatio; contignatio. – das zweite od. obere St, domus superior; cenaculum superius. – ein viele St. hohes Haus, domus (insula) multis tabulatis edita: im dritten (obersten) St. wohnen, tribus scalis habitare; ...
Oberlippe , labrum superius.
Oberstube , cenaculum superius.
Schnurrbart , barba labri superioris. – er trägt einen Sch., illi labrum superius non est rasum: er trägt nur einen Sch., ille barbam abradit praeterquam in labro superiore.
weit , I) Posit. weit , A) Adj ... ... weiter oben, unten, supra, infra: etwas w. oben, unten, paulo superius, paulo inferius. – keiner w., nullus alius; nullus praeterea: nichts ...
Zeit , tempus (im allg.; im Zshg. auch sowohl rechte ... ... et tempus; locus: die alte Z., tempus prius od. superius od. vetus od. vetustum; vetustas: die Z. im Sommer ...