commūtātio , ōnis, f. (commuto), I) die Umwandlung ... ... , Caes.: civiles commutationes, Cic. – in den Verhältnissen des Privatlebens, commutationes dominorum, Cic.: c. litterarum, Varr. LL.: ordinis, Quint.: nominis, Lact., ...
dispendium , iī, n. (dispendo), eig. das hier- u ... ... a) eig.: minore dispendio, Plaut.: sine dispendio, Ter.: dispendium magnum afferre domino, Col. – Plur., ista dispendia, Prop.: insanissimum dispendiorum malum, Sen ...
in-demnātus , a, um (in u. damnatus v. ... ... indemnatum perdere, Plaut.: si hoc indemnato indictā causā non liceat, Liv.: quo supplicio dominos indemnatos afficiebat, hoc servos damnatos liberabat, Cic.: ut aut occideretur indemnatus aut ...
praepūtium , iī, n., die Vorhaut, Sen. ... ... Lact. 4, 17, 8 (Übersetzung von Ierem. 4, 4): circumcīdimini domino et auferte praeputia cordium vestrorum, Vulg. Ierem. 4, 4. – / ...
cōnstitūtor , ōris, m. (constituo), der Aufsteller, ... ... c. sacri certaminis, Corp. inscr. Lat. 10, 515: c. collegii numinis dominorum (näml. Vespasiani et Titi), Corp. inscr. Lat. 6, 10251 ...