nūbo , nūpsī, nūptum, ere (Stamm NUB, wov. ... ... subst. nūbendae, ārum, f. etwa die Heiratsfähigen, anni nubendis legitimi, Soran. p. 131, 13. – u. nupta verba, unzüchtige ...
dēfēnsio , ōnis, f. (defendo), die Verteidigung, ... ... . 9. – m. contra u. Akk., defensionem contra crimen in legitimis iudiciis non habere, Cic.: non est illa defensio contra vim umquam optanda, ...
cōn-stringo , strīnxī, strictum, ere, zusammenschnüren, zusammenziehen, ... ... , Tac.: c. alqm lege, Sen. rhet.: c. regnum (Herrscherbefugnisse) legitimis vinculis, Val. Max.: orbem terrarum novis legibus, Cic.: voluptates inclusae diutius ...
dēclīnātio , ōnis, f. (declino), I) intr. die Abbiegung, 1) eig.: a) die Neigung der Erde ... ... , neque haec tua recusatio confessio sit captae pecuniae, sed laboris et periculi non legitimi declinatio, Cic. Clu. 148.