1. eo , īvī od. iī, itum, īre ( ... ... Verg.: teils absol., ire velle, Verg.: ire in Africam, Cic.: Stygios per amnes, Ov. – c) zu Pferde usw., reiten, ...
fero , tulī, lātum, ferre ( altindisch bhárati, trägt, ... ... quod consultationi reliquerant, pro praeiudicato ferret, Liv. – m. Infin., ad Stygios iterum fero (gedenke) mergere fluctus, Stat. Ach. 1, 134. ...
2. ad-eo , iī, itum, īre, an ... ... atque in conventum, Cic.: curiam, betreten (Ggstz. inde egredi), Liv.: Stygios manes, hinabsteigen zu usw., Ov.: epulas, sacrum, beiwohnen, Ov ...
in-no , āvī, ātum, āre, in od. ... ... . 12, 448. – v. leb. Wesen, poet. m. Acc., Stygios lacus, Verg. Aen. 6, 134. – b) auf ...
damno , āvi, ātum, āre (damnum), büßen, büßen lassen ... ... der Vernichtung anheimgegeben sein, anheimfallen, gew. m. Dat., Stygio caput Orco, Verg.: morti damnatum esse, Lucr.: Teucro damnatum esse Quirino ...
sacer , cra, crum (sancio), einem Gotte geheiligt, ... ... . der Religionsspr.: α) m. Dat.: eius caput Iovi (sc. Stygio) sacrum esset, altes Plebiszit bei Liv.: sac os esse certis dis, ...
īn-ficio , fēcī, fectum, ero (facio), mit etwas ... ... Vergiften, Verpesten, Anstecken durch pestilenzialische Dünste und Krankheiten, quique halitus exit ore niger Stygio vitiatas inficit herbas, Ov.: infectum caelum, Claud.: corrupitque lacus, infecit pabula ...
ex-sībilo , āvī, ātum, āre, I) hinaus-, auszischen ... ... ). Apul. met. 5, 10. – II) hervorzischen, Stygios aestus fumanti ore, Sil. 6, 219: dirum quiddam, Sen. de ira ...