abditē , Adv. (abditus), versteckt, tief, quae abdite occulta penetravit, Ambros. Iob et David 1, 9, 29. – / Cic. Verr. 2, 181 jetzt abdita.
... Cic.: Alpes, Cic.: mare, Tac.: abdita loca, Sall.: calles, Curt.: gladio ignem, mit dem Schw. ... ... . aufsuchen, venas inter saxa, Plin.: iter, Claud.: dominorum abdita, Tac. – abstr. Objj., arcanum, Hor.: mentes deûm, ...
... übtr., dem geistigen Blicke: res abditae et obscurae, Cic.: res occultae et penitus abditae, Cic.: voluntas abdita et retrusa, Cic.: sunt enim innumerabiles de his rebus libri neque abditi ... ... neque obscuri, Cic.: abditi alcis sensus, Liv. u. Tac.: severitatem abditam, at clementiam in procinctu ...
... behalten (verwenden), Verg.: copiae paululum ab eo loco abditae, Caes.: virgo abdita (sc. turri), eingeschlossen, Hor. – antequam ... ... , verweisen = verbannen, ea in insulam Seriphon abdita est, Tac. ann. 2, 85. – II) mit dem ...
rēs , reī, f. (altind. ras, Gut, Besitz ... ... timeo quid rerum gesserim, Plaut.: quid rerum geritis? Plaut. u. Catull.: abdita rerum, Verborgenes, Hor.: ficta rerum, Schnurrpfeifereien, Hor.: dum ita ...
ūro , ūssī, ūstum, ere ( statt *euso, vgl. ... ... uret sarcina chartae, Hor.: lorica urit lacertos, Prop.: cum aculeus sagittae aut glandis abditae introrsus tenui vulnere in speciem urit, Liv. – 3) v. Kälte, ...
causa (von Cicero u. nach ihm noch von Vergil u. ... ... Liv.: c. levis, gravis, Cic.: c. evidens (Ggstz. c. abdita od. obscura od. in obscuro posita), Cels.: c. perspicua ...
cūstōs , ōdis, c. (wahrscheinl. zu ἀκούω), der ... ... 2, 18, 70), vigil c., Ov.: c. otiosus puellae, Ov.: virginis abditae c. pavidus, Hor.: nimium servat custos Iunonius (von der Juno bestellte) ...
sē-cēdo , cessī, cessum, ere, beiseite gehen, weggehen, ... ... a) abseits gehen, sich zurückziehen, procul, huc, Plaut.: in abditam partem aedium, Sall.: orandi gratiā in montem (v. Christus), Lact.: ...
decōrus , a, um (decor) = ευπρεπής, I) geziemend ... ... m. ad u. Akk., nos aeris, argenti, auri venas penitus abditas invenimus et ad usum aptas et ad ornatum decoras, Cic. de nat. ...
in-venio , vēni, ventum, īre, I) auf ... ... alqm, Nep.: locum, ubi esset, Nep.: u. so argenti venas penitus abditas, Cic.: argentum, Plaut.: viam ferro, Tac. – B) übtr.: ...
mōnstro (archaist. mōstro), āvī, ātum, āre (eig. ... ... .: fesso militi Cremonam, auf Kr. (vertröstend) hinweisen, Tac.: indiciis recentibus abdita rerum, Hor.: illud Democriti salutare praeceptum, quo monstratur tranquillitas, Sen.: monstratus ...
ambāges , is, f. (Nomin. Sing. Tac. hist. ... ... (v. der Pythia ), Val. Max.: ambages aperire, Tac.: Macroni non abditā ambage exprobravit, Tac.: hāc facti ambage, Plin.: tacitis ambagibus, durch die ...
re-trūdo , trūsus, ere, zurück-, fortstoßen ... ... entfernt, versteckt, simulacra deorum iacent in tenebris ab isto retrusa atque abdita, Cic.: haec autem esse penitus in philosophia retrusa atque abdita, Cic.: voluntas abdita et retrusa, Cic. – / Perf. retrusit, Hieron. adv. Iovin ...
īn-sequor , secūtus sum, sequī, unmittelbar nachfolgen, ... ... Liv.: alqm gladio stricto, Cic.: alqm clamore ac minis, Cic.: alqm in abditas regiones, Sall. – 2) übtr., verfolgen = feindl. ...
thēsaurus (in den besten Hdschrn. u. in Inschrn. thēnsaurus ... ... reicher Vorrat, Hülle und Fülle, thes. mali, Plaut.: thesauros penitus abditae fraudis vultu laeto tegentes, Plaut. – b) ein Schatz = ein im ...