mīrāculum , ī, n. (miror), I) etwas Wunderbares ... ... miraculorum plenus, ein Wunderbuch, Gell.: portenta et miracula philosophorum somniantium, Cic.: adiciunt miracula huic pugnae, Liv.: quae rem miraculo eximeret, das Wunderbare benähme, ...
... de altera figura pluribus, Quint.: adiecit, adiciunt u. adiciens m. folg. Acc. u. Infin., ... ... folg. Acc. u. Infin., Tac. ann. 4, 70: adiciunt his, quod (daß), Quint. 2, 17, 40 (vgl ...
supplicātio , ōnis, f. (supplico), I) die öffentliche Demütigung ... ... , wird zum Danke dargebracht, Caes.: quid in gratulationibus supplicationibusque nisi excellentiorem ornatum adiciunt? Liv. – II) die demütige, unbedingte Ergebung, Amm. ...
favōrābilis , e, Adi. m. Compar. (favor), I) ... ... et favorabilem reddere, Sen.: nulli non favorabilis erit, si etc., Sen. rhet.: adiciunt magi suco totius (cichorii) cum oleo perunctos favorabiliores fieri, Plin.: libertas omnibus ...