assiduitās (adsiduitās), ātis, f. (assiduus), I) die beständige Gegenwart bei jmd., um ihm zu dienen, aufzuwarten usw. (s. Mencken Obss. p. 67 sqq.), medici, anhaltende Pflege, Cic. – die beständige Aufwartung, auch ...
cōnfīdentiloquus , a, um (confidens u. loquor), großsprecherisch, nihil est confidentiloquius neque periurius, quam urbani adsidui cives, Plaut. trin. 201.
fatīgātio , ōnis, f. (fatigo), I) die Ermüdung ... ... deficere (nicht weiter reden können), Quint.: fatigationem vitare, Cels.: Plur., adsiduis animi fatigationibus aestuantes, Firm. math. 3, 5, 16. – II) ...