cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... in certa genera coacturum et ad artem facilem redacturum, Cic.: c. verba in alteros pedes, Ov.: quam (syllabam apice circumductam) ex duabus syllabis in unam cogentes ...
alter , tera, terum, Genet. alterīus (im Verse auch ... ... das zweite alter in verschiedenem Kasus, alter alterius ova frangit, Cic.: alteri alteros aliquantum attriverant, Sall.: auch unus alteri, Plaut. – / Nach ...
1. cēnseo , suī, sum, ēre ( oskisch censaum = ... ... undas me maiores censeo, Plaut.: dum illud, quod miser est, clam esse censet alteros, Acc. fr.: adeon me esse pervicacem censes, Ter.: ego amplius deliberandum ...
nūllus , a, um, Genet. nullīus, Dat. nulli ... ... (s. Meißner Cic. Tusc. 1, 11), alteri nulli sunt, alteros non attinget, Cic.: de mortuis loquor, qui nulli sunt, Cic.: quae ...
neuter , tra, trum, Genet. gew. neutrīus, Dat. ... ... Liv.: neuter consulum, Liv.: debemus neutrum eorum contra alterum iuvare, Caes.: neutri alteros primo cernebant, Liv.: ita fiet, ut neutra lingua alteri officiat, Quint. ...
dē-moveo , mōvī, mōtum, ēre, von irgendwo fortbewegen ... ... jmd. der Aussicht auf einen Besitz berauben, ihn verdrängen, ut non alteros demovisse, sed utrosque constituisse videatur, Cic. Sull. 62. – / Vgl ...