virīliter , Adv. (virilis), männlich, in männlicher Haltung ... ... . rhet.: aegrotare, Cic.: vir. facere, Hor. (vgl. quod viriliter animoque magno fit, id etc., Cic.): res adversas vir. ferre, Sen.: fortunam ...
verso (vorso), āvī, ātum, āre (verto), I) frequ. ... ... Einsturzes schweben, Cic. – ββ) v. lebl. Subjj.: in oculis animoque, Cic.: alci ob oculos (v. Tode usw.), Cic.: neque hoc ...
oculus , ī, m. (Demin. v. *ocus, ... ... , schweben, Cic.: u. so versari ob oculos, Cic., in oculis animoque, Cic.: oculis meis vidi, Petron.: clare oculis video, Plaut.: rectis oculis ...
dē-fīgo , fīxī, fīxum, ere, I) eig., ... ... eum) defixum videret, Sen.: ceteri defixi et attoniti, Plin. pan.: defixis oculis animoque et corpore torpet, Hor. – d) etw. fest einprägen, ...
1. lūstro , āvī, ātum, āre (wie 2. lustrum ... ... Verg. – u. geistig betrachten = erwägen, bedenken, omnia ratione animoque, Cic. de off. 1, 57. – 2) bereisen, durchwandern ...
īn-fōrmo , āvī, ātum, āre, eine Gestalt geben, ... ... generatim proscriptionem, Cic.: mit folg. indir. Fragesatz, haec erunt de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum sit, quid hominis natura postulet, Cic. – d ...
offundo , fūdī, fūsum, ere (ob u. fundo), I ... ... den Gemütern der Ungelehrten deshalb eingerissen, weil sie usw., Cic.: tanta offusa oculis animoque religio, die auf Auge u. Gemüt so mächtig wirkende Heiligkeit, Liv.: ...
ēloquium , iī, n. (eloquor), I) die Sprache ... ... extr.: singularis eloquii suavitas, Val. Max.: libertas forensis eloquii, Symm.: vir eloquio animoque Curioni simillimus, Vell.: dulcis vir eloquii et nitidi, Sen.: qui licet eloquio ...
in-decōrus , a, um, nicht geziemend, ungeziemend (Ggstz ... ... nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, indecorum, pravum, Cic.: quod enim viriliter animoque magno fit, id dignum viro et decorum videtur; quod contra, id ut ...