Antiātīnus , s. Antium.
... ātis, zu od. aus Antium, antiatisch, plebs, Liv.: Fortunae, Inscr.: ... ... Einw. von Ant., die Antiaten, Liv. – c) Antiātīnus , a, um, zu Antium, antiatinisch, Fortunae, Suet. Cal. 57, 3 (s. oben). ...
2. cum , Praep. m. Abl. (auf Inschrn. ... ... quod sine peccato meo fiat, Cic.: Antium nova colonia missa cum eo, ut Antiatibus permitteretur, Liv.: obsequar voluntati tuae cum eo, ne dubites id opus geometrarum ...
fortūna , ae, f. u. Plur. fortūnae, ārum, ... ... Aur. Vict. (v. Personen): Fortunae filius, Glückskind, Hor.: Fortunae Antiatinae, zwei Schwestern, die unter diesem Namen zu Antium verehrt wurden u. Orakelsprüche ...
inter-dīco , dīxī, dictum, ere, I) untersagen, verbieten ... ... solet, Cic.: meretriciis amoribus interdictum iuventuti, Cic.: interdictum est mari (Abl.) Antiati populo (Dat.), Liv.: ei Italiā et Hispaniā, in qua ortus erat ...