Apīcius , ī, m., ein röm. Beiname, unter dem ... ... .: condimenta, Tert. – 2) Apīcius , a, um, zu Apicius gehörig, apicisch, des Apcius, a) = von einem Apicius vor od. zu der Zeit ...
rāpīcius , a, um (rapum), von Rüben, Rüben-, semen, Cato: coles, Cato. – subst., rāpīciī, iōrum, m. (sc. caules), junge Rübenstengel, Rübensprossen, Plin. 18, 127.
Gabba , ae, m., vollst. Apicius Gabba, berühmter Witzbold zur Zeit des Tiberius, Mart. 1, 41, 16. Iuven. 5, 4.
halieus (ali eu s) = ἁλιεύς, der Fischer, Titel des 10. Buches des Apicius, Apic. lib. 10 lemm.
cēpūros , ī, m. (κηπουρός), der Gärtner, Titel des 3. Buches des Apicius.
exentero (bei Plinius usw. die Hdschrn. u. Ausgg. exintero, im Apicius die besten Hdschrn. u. Schuch extentero), āvī, ātum, āre (εξεντερίζω), die Eingeweide herausnehmen, ausweiden, aufbrechen, ...
thalassa , ae, f. (θάλασσα), das Meer, als Titel des neunten Buches des Apicius von den Seefischen usw.
tetrapūs , podis (τετράπους, vierfüßig), Titel des achten Buches des Apicius, »von Zubereitung der Speisen aus vierfüßigen Tieren«.
coquīnārius , a, um (coquina), zur Küche gehörig, Küchen –, vasa, Plin. 33, 140. Isid. 20, 8 lemm.; u. in dem Titel de re coquinaria, Schrift des Cälius Apicius.
gurges , gitis, m. (verwandt mit gula, gurgulio), ... ... absol., quem gurgitem! quam voraginem! Cic.: ille gurges atque helluo, Cic.: Apicius nepotum omnium altissimus gurges, Plin.: pecuniam prandiorum gurgitibus proluere, verschwenden, verprassen, ...