fāsiānus , s. phāsiāna, -ānus unter Phasis.
Prasiānus , s. Prasii.
gelasiānus , ī, m. (γελάω, lachen), ein Spaßmacher, Sidon. carm. 23, 301.
Pēgasiānus , s. 2. Pēgasus.
Vespasiānus , ī, m., Tit. Flavius, ein bekannter röm. Kaiser, der von 69–79 n. Chr. regierte und Ordnung in die öffentlichen Verhältnisse zu bringen suchte, Suet. Vesp. 1 sqq. Sidon. carm. 5, 327.
Anastasiānus , a, um, von Anastasius herrührend, ihn betreffend, balneae, Amm. 26, 6, 14: lex, Cod. Iust. 4, 35, 13: tempora, Cod. Iust. 4, 35, 23. § 3.
Prasiī , iōrum, m. (Πράσιοι ... ... 6, 68. Curt. 9, 2 (7), 3. – Dav. Prasiānus , a, um, prasianisch, gens, Plin. 6, 82.
Flāvius , a, um, Name einer röm. gens, aus der die Kaiser Vespasianus, Domitianus u.a. stammten; dah. Flavius = Domitian, Iuven. 4, 37. – Noch ist bekannt Cn. Flavius, ein Freigelassener des Appius Cäcus, der ...
2. Pēgasus , ī, m., ein berühmter Rechtsgelehrter, unter Vespasian ... ... . 1, 2, 2 extr. Iuven. 4, 77. – Dav. Pēgasiānus , a, um, pegasianisch, senatus consultum, Iustin. instit. 2 ...
... .: coniunx, Medea, Sen. poët. – C) Phāsiānus (fāsiānus), a, um (Φασιαν ... ... phasiana, Plin., od. phasianus, Suet., der Fasan (Phasianus colchicus, L).: fasianus pastus, Edict. Diocl.: ...
1. Asia , ae, f. (Ἀσία), I ... ... Asiagenus, ī, m., Corp. inscr. Lat. 1, 36. – 2) Asiānus , a, um (Ἀσιανός), a) ...
mōnstro (archaist. mōstro), āvī, ātum, āre (eig. ... ... rerum, Hor.: illud Democriti salutare praeceptum, quo monstratur tranquillitas, Sen.: monstratus fatis Vespasianus, Tac. – m. Infin., inulas ego primus amaras monstravi incoquere, ...
Berenīcē (Beronīcē, synk. Bernīcē), ēs, f. (Β ... ... getrieben zu haben, Iuven. 6, 156 sqq., im judäischen Kriege mit Titus Vespasianus Bekanntschaft machte, Tac. hist. 2, 2, 2, u. später ...
imperātor , ōris, m. (impero), jeder Befehlshaber, Vorgesetzte ... ... Tac. ann. 1, 3), imp. Augustus, Suet.: Otho imp., Suet.: Vespasianus imp., Plin. ep.: imp. Nerva, Plin. ep. – dann absol ...