1. impēnsus , a, um, PAdi. (v. impendo), ... ... . so bl. impenso, Hor. sat. 2, 3, 245. – iniurias atrociores impensiore damno (Geldbuße) vindicare, Gell. 20, 1, 32. – ...
in-expedītus , a, um, nicht ungehindert, I) ... ... .: a) verwickelt, ibi sicut pugna inexpeditior in angustiis, ita caedes atrocior fuit, Liv. 24, 16, 3 H. (Madvig impeditior). – ...
ergā (vgl. ergo), Praep. m. Acc. I ... ... et similia palam obstinatus et gravis, Amm.: erga deferendas potestates nimium tardus, Amm.: atrocior semper erga dominantium exitus, Tac.: erga haec explicanda, quae Romae sunt, obsolescit ...
atrox , trōcis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... digitum, Plin.: mandata, Tac.: n. pl. subst., haec vulgus, proceres atrociora, führten noch drohendere Reden, Tac. hist. 5, 25. – II ...
clēmēns , entis (viell. zu clināre, also ›geneigt‹), ... ... Catull.: aër, Amm.: clementior auster, Stat.: clementior dies, hiems (Ggstz. atrocior), Col.: clementiores plagae, Pallad. – b) v. der kaum merklichen, ...
ad-orior , ortus sum, īrī, sich erhebend losgehen ... ... Caes.: urbem vi, Liv. – v. abstr. Subjj., oppugnatio eos aliquanto atrocior quam antea adorta est, es kam über sie, Liv. – b) ...
oppūgnātio , ōnis, f. (oppugno), die Berennung, Bestürmung ... ... (von der Seeseite), Liv.: repentina, longa et difficilis, Caes.: spe longior atrociorque, Liv.: continua, non nocte non die remissa, Liv.: terrā marique oppugnationem ...
circum-strepo , strepuī, strepitum, ere, I) etw. ... ... Augustin. conf. 10, 35. – II) ringsumher laut vernehmen lassen, atrociora, Tac. ann. 3, 36: circumstrepunt iret in castra etc., bestürmen ...