comportātio , ōnis, f. (comporto), das Herbeiführen von ... ... 2, 8: cum per portus marinae subvectiones (Zufuhr von der See her) habuerint ad moenia comportationes expeditas, immer leicht zur Stadt hingeführt werden können, Vitr ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... suam, Plaut.: praesertim cum hi mores tantum iam ad nimiam levitatem et ad ambitionem incubuerint, Cic.: quoniam ita se mores habent, Sall.: ita se habent mores, ...
dēbeo , buī, bitum, ēre (de u. habeo), ... ... debeo (brauche nicht) commendare, Cic.: debueram loqui, Ov.: oppida expugnari non debuerint, Caes.: ut iam nunc dicat iam nunc debentia dici, was einmal gesagt ...
cingo , cīnxī, cīnctum, ere (vgl. κιγκλίς, das ... ... inutile ferrum cingitur, Verg. Aen. 2, 511. – absol., ut cincti discubuerint, mit dem Degen an der Seite, Treb. Poll.: u. ...
2. quasi , Adv. (qua-si), wie wenn, ... ... enim scribis. Quasi vero ad cognoscendum ego ad illos, non illi ad me venire debuerint, Cic. Vgl. die reichliche Stellensammlung b. Beier Cic. de off. ...
tābēsco , tābuī, ere (Inchoat. zu tabeo), allmählich ... ... et tabescit calore, Cic. de nat. deor. 2, 26: quaecumque corpora calore tabuerint, Ov. met. 15, 363: maesta neque assiduo tabescere lumina fletu cessarent, ...
subvectio , ōnis, f. (subveho), das Herauf-, Herzuführen ... ... , Caes. b.G. 7, 10, 1: seu per portus marinae subvectiones habuerint ad moenia comportationes expeditas, die Zufuhren von der See immer leicht zur Stadt ...
exstrūctio (extrūctio), ōnis, f. (exstruo), I) das ... ... exstructiones tectorum, Cic., villarum, Suet., fastigiorum, Vitr.: et fastigia sua exstructiones habuerint, und die Gefälle eingerichtet sind, Vitr. – II) meton., der ...