cibicīda , ae, m. (cibus u. caedo), der Brotvertilger, scherzh. v. Sklaven, Lucil. sat. 27, 27.
scībilis , e (scio), wißbar, erkennbar, Tert. adv. Marc. 5, 16. Mart. Cap. 4. § 375.
dicibilis , e (2. dico) = λεκτός, ῥητός (Gloss.), sagbar, aussprechbar, Augustin. de dial. 5. p. 8 Cr.; serm. 188, 22.
docibilis , e (doceo), zum Unterricht geschickt, unterrichtbar, gelehrig (Ggstz. indocibilis), Eccl.: m. Dat., alci, Augustin.; vgl. Prisc. 18, 25 u. Gloss.
lūcibilis , e (luceo), leuchtend, Serv. Verg. Aen. 6, 725; vgl. Gloss. V, 554, 18 ›lucibile, quod per se lucet‹.
decibilis , e, Adi. m. Compar. (deceo), geziemend, schicklich, auch alci, Isid. 10, 68 u. Eccl. – u. dazu Adv. decibiliter , Eccl.
nocibilis , e (noceo), schädlich, Herm. Past. 2, 6, 1 Palat. u.a. Eccl.
cocibilis , e (coco = coquo), leicht kochbar, caro, Plin. 16, 25.
Alcibiadēs , is, Akk. em u. ēn, ... ... -ae). – Dav. Alcibiadīus , a, um, des Alcibiades, corpus, Arnob. 6. 13. – II) ein ... ... . c. 36, 14 der griech. Vok. Alcibiadē).
vincibilis , e (vinco), leicht bezwingend, leicht siegend, causa, leicht ... ... apol. 35. – / Colum. 3, 12, 3 hat Schneider st. vincibilem richtig aus cod. Sang. hergestellt vinci; levem.
placibilis , e (placeo), gefallbar, gefällig, Tert. de res. carn. 43.
nāscibilis , e (nascor), was geboren werden kann, Eccl.
nōscibilis , e (nosco), erkennbar, Eccl.
īrāscibilis , e (irascor), leicht erzürnbar, jähzornig, Firm. math. 5, 9 u. 13. Boëth. Aristot. topic. 4, 5.
docibilitās , ātis, f. (docibilis), der Unterricht, die Lehre = διδασκαλία, Gloss. II, 55, 48.
in-docibilis , e, ungelehrig (Ggstz. docibilis), Ambros. in psalm. 47. § 21 extr. u. spät. Eccl.
exercibilis , e (exerceo), ausübbar, regula, Cael. Aur. de morb. chron. 3, 8, 151.
illicibilis , e (illicio), lockend, anlockend, verführerisch, Lact. 7, 27 in. (al. illices).
nocibilitās , ātis, f. (nocibilis), die Schädlichkeit, spät. Eccl.
condūcibilis , e (conduco), I) zusammenziehend, virtus ... ... m. ad u. Akk., consilium ad eam rem conducibile, Plaut.: Compar. b. Cornif. rhet. 2, 21 u. Eccl. – subst., condūcibile, is, n., ...