cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... iurare, Caes.: invitos consistere cogunt, Caes.: te emere coëgit, Cic.: senatum cogor reprehendere, Cic.: necessario puteos fodere cogebantur, ... ... Acc. u. Infin. Pass., quis pactionem fieri, quis adesse istos coëgit? Cic.: etiam si ...
re-cōgo , ere, wieder sammeln, cineres in corpora, Paul. Nol. carm. 32, 309. Vgl. Prisc. de acc. 43 dicimus ›recogo, recoëgi‹.
ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... , Caes.: impellimur naturā, ut etc., Cic.: Lentulum, ut se abdicaret praeturā, coëgistis, Cic. – c) nach den Verben fürchten, daß nicht ...
an , Coni. (vgl. griech. ἄν), auch mit ... ... num, auch ne angedeutet wird, num Homerum, num Hesiodum etc.... coëgit in suis studiis obmutescere senectus? an in omnibus his studiorum agitatio vitae aequalis ...
vōx , vōcis, f. (altind. vak, Stimme, Sprache ... ... 5. Cic. de amic. 59: extremi ac difficillimi temporis vocem illam consulem mittere coëgistis, Cic. pro Cornel. or. 1. fr. 22. p. 14 Kays ...
1. quod (urspr. Acc. sing. neutr. v. ... ... loquentem, Hor.: quod spiratis, indignantur, Liv.: tibi agam gratias, quod me vivere coëgisti, Cic.: accusatus est, quod corrumperet, Quint. – B) zur Angabe ...
1. rūga , ae, f. (vgl. altind. rūkšá- ... ... in fronte, verursachen, Varro: der Ernsthaftigkeit, des finsteren Wesens, rugas coëgit, hat finstere Mienen angenommen, Ov.: populum rugis supercilioque decepit, Cic.: ...
1. malus , a, um (vgl. gotisch) smals, ... ... wie in aller Welt kommt ihr dazu, Liv.: quae, malum, amentia te coëgit, Curt. – / Superl. malissimus als ungebr. angeführt von Varro ...
2. quasi , Adv. (qua-si), wie wenn, ... ... – bei Zahlbegriffen, debet quasi quadraginta minas, Plaut.: quasi talenta ad quindecim coëgi, Ter.: praesidium quasi duûm milium, Sall.: hora quasi septima, Suet. – ...
lapis , idis, m. (vgl. griech. λέπας, kahler ... ... est ferrumque, Tibull.; vgl. lapides mehercule omnes flere ac lamentari coëgisses, Cic. – II) insbes.: 1) ein Grenzstein, ...
re-fero , rettulī, relātum, ferre, I) zurücktragen, zurückbringen ... ... de ea re postulant ut referatur, Sall.: referre de legatis ad Cn. Marcium coëgit, Liv.: abnuentibus consulibus ea de re relatum, Tac.: consul convocato senatu refert ...
auctor , ōris, c. (augeo; dah. unrichtig autor ... ... die Väter bestätigen es (nämlich das vom Volk Beschlossene), patres ante auctores fieri coëgit, Cic.: si patres auctores fierent, Liv.: patres auctores facti, Liv. – ...
quaero , quaesīvī, quaesītum, ere, I) suchen, aufsuchen, ... ... per tormenta, Suet.: coniurationem, Liv.: de morte alcis, Cic.: absol., coëgit consules circa fora proficisci ibique quaerere et iudicia exercere, Liv. 39, 18, ...
cūstōs , ōdis, c. (wahrscheinl. zu ἀκούω), der ... ... Max.: imber ab nocte media coortus custodes vigilesque dilapsos e stationibus suffugere in tecta coëgit, Liv.: quartā vigiliā circiter Lentulus Spinther de muro cum vigiliis custodibusque nostris colloquitur ...
tabula , ae, f., das Brett, I) ... ... .: tabulas testamenti omnibus mensibus renovare, das Testament alle M. umändern, Petron.: coëgit mulierem aperire tabulas ac sibi tunicas quas erat induta legare, Plin. ep.: ...
aliēno , āvī, ātum, āre (alienus), gegen sich od. ... ... durch Zw.) mentes hominum, Liv.: insulas alienatas (abtrünnigen) ad officium redire coëgit, Nep.: alienato erga Vespasianum animo, Tac.: non vultu alienatus, keine Spur ...
ex-clāmo , āvī, ātum, āre, I) intr. aus ... ... poet., v. Lebl., exclamat ignis, knistert laut, Stat.: femur exclamare coëgit, laut zu knacken, Iuven. – II) tr. aus voller ...
cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... est paulum commorari, Cic.: ipsa mihi veritas manum iniecit et paulisper consistere et commorari coëgit, Cic. – m. in u. Abl., in uno nomine, ...
trīticum , ī, n. (tero, eig. Dreschgetreide), der ... ... (ausstreuen), Varro LL.: cives Romanos eius provinciae tritici modios CXX milia polliceri coëgit, Caes.: huic iste in annos singulos cum sexaginta milia tritici modiûm imperavisset, ...
curriculum , ī, n. (curro), I) aktiv: 1) ... ... dem Geleise) consuetudo maiorum, Cic.: me ex conftituto spatio defensionis in semihorae curriculum coëgisti, Cic. – bes. von der Laufbahn des Lebens usw., exiguum vitae ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro