mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... mos, das Baden (als Sitte), Augustin. epist. 54, 10. – accommodare suos mores ad ea, Liv.: adumbrare (kopieren) Macedonum morem, Curt.: ...
āla , ae, f. (v. ago, also = ... ... aestivum, Verg.: alas eripere regibus apum, Verg. – des Ikarus, alas accommodare od. assumere umeris, Ov. – an Göttern, hic paribus nitens ...
1. opus , eris, n. ( altindisch äpaḥ, das ... ... .: intentus operi diurno, Curt.: opus facere, Ter. (u. so bovem commodare, ut opus faceret, ICt.): facere patrio rure opus, Ov.: opere se ...
3. latus , eris, n. (viell. zu 2. ... ... Hor. u. Cels., Seitenstechen: u. latus ei doluisse, Cic.: accommodare ensem lateri, Verg.: latus offendere vehementer, Cic.: vellere latus digitis, an ...
nūtus , ūs, m. (*nuo, ere), das Sich ... ... invictum Campanis, Liv. 7, 30, 2: cum vellem nutum meum precibus tuis accommodare, Apul. met. 6, 4: Ggstz., nam ego quoque simili nutu ...
crēsco , crēvī, crētum, ere (Inchoat. zu creo), ... ... wo aus? durch Praepp., ut rei publicae, ex qua crevissent, tempus accommodarent, Liv.: ex parvo crevit, Petron.: ab asse crevit, Petron.: de nihilo ...
cursus , ūs, m. (curro), der Lauf, ... ... sui vestigium inflectere (v. den Fixsternen), Cic. – annum ad cursum solis accommodare, Suet.: ad cursus lunae in duodecim menses describere annum, Liv.: ad siderum ...
vereor , ritus sum, ērī (griech. επὶ ορονται, sie ... ... te expleam, Cic.: quid est cur verear, ne ad eam sententiam non possim accommodare Torquatos nostros? Cic. – ζ) mit folg. Fragesatz: Pomptinum quod ...
1. dorsum , ī, n. (wohl für deorsum, devorsum ... ... Augustin.: dass. spina, quae in dorso est, Gell.: clipeum ad dorsum accommodare, Plaut.: virgis dorsum depoliet meum, Plaut.: ita dorsus totus prurit, Plaut. ...
persōna , ae, f. ( von *per-sonāre = *per ... ... sustinet, Cic.: personam quadruplatoris ferre, Liv.: personam alienam ferre, Liv.: personam sibi accommodare od. suscipere, Cic.: personam imponere alci, Cic.: quam personam gerere ...
libenter u. lubenter , Adv. (libens, lubens), ... ... illo loco libentissime soleo uti, Cic. de legg. 2, 1: alci libentissime commodare, Cic. fr. epist. 10. p. 46 K. ( bei Non ...
ac-commodo (ad-commodo), āvī, ātum, āre, etwas ... ... , Tac. – ad voluntatem alcis et arbitrium et nutum totum se fingere et accommodare, Cic.: se ad rem publicam et ad magnas res gerendas, Cic. – ...
auctōritās , ātis, f. (auctor), das Bestandhaben ... ... die an sich ungültige Willensmeinung des Mündels rechtsgültig wird, interponere auctoritatem tutoris, ICt.: accommodare auctoritatem pupillo, ICt.; vgl. Reins Röm. Privatr. S. 245 ...