commūnicārius , a, um (communico), allen teilhaftig, dies, der allgemeine Opfertag für alle Götter, Paul. ex Fest. 220, 19.
commūnicor , ātus sum, āri = communico, eine Sache zu einer gemeinschaftlichen mit jmd. machen, cum alqo integram spem, Liv. 4, 24, 2 H. u. N. (H. Müller communicari non sirint).
pandiculāris diēs = communicarius dies (w. s.), Paul. ex Fest. 220, 19.