attribūtio (adtribūtio), ōnis, f. (attribuo), I) (v. ... ... die Anweisung einer Geldschuld, die Assignation, de attributione conficies, Cic.: maxime autem me angit ratio reliquorum meorum (Berechnung meiner Rückstände), ...
1. tam , Adv. (urspr. Acc. sing. femin. ... ... je ärger es einer getrieben hat, desto sicherer ist er, Sall.: quam citissime conficies, tam maxime expedies, Cato. – β) vor Verbb.: tam hoc ...
ūnus (altlat. oenus), a, um, Genet. ūnīus ... ... Plur. (bes. bei Plur. tantum), ex unis geminas mihi conficies nuptias, Ter.: unae molae, Cato: unae quadrigae, Varro: manibus ab unis ...