congeriēs , ēī, f. (1. congero), eine Menge auf einen Platz zusammengetragener u. ohne Ordnung übereinander geworfener Dinge, die Masse, der Haufen, I) eig.: 1) im allg.: lapidum, Liv. u. ...
ac-cumulo (ad-cumulo), āvī, ātum, āre, I) ... ... (cumulus) bilden, hoch aufhäufen, A) eig.: arenae congeriem, Plin.: auget, addit, accumulat, bildet Haufen auf Haufen (von Geld), ...
aggestus (adgestus), ūs, m. (aggerere), I) das Herbeitragen, -schaffen, -schleppen, montium supra montes aggestu et congerie, Mythogr. Lat.: pabuli, materiae, lignorum aggestus (Plur.), Tac.: copiarum ...
1. passīvus , a, um (v. pando), I) ... ... zukommend, -beigelegt, Tert. – II) übtr., untereinander gemengt, congeries, Apul. met. 6, 10, s. dazu Hildebr. – subst., ...
congeria , ae, f. = congeries, Gromat. vet. 211, 10; 227, 16 u.a.
2. concido , cidī, ere (con u. cado), ... ... . der Flamme, in sich zusammensinken, iam illa flamma, quae magna congerie convaluerat, diductis quibus alebatur, concidet, Quint. 5, 13, 13; vgl ...
dis-pōno , posuī, positum, ere, hier- und dahin ... ... eig.: Homeri libros antea confusos, Cic.: tellurem quinque in partes, Tibull.: disposita congeries, Ov.: male dispositi capilli, bene dispositae comae, Ov. – als milit ...
at-tumulo (ad-tumulo), ātum, āre (ad u. ... ... de Noë et arca 29, 113. – II) hügelhoch aufhäufen, congeriem arenae, Plin. 4, 5 D. (Sillig u. Jan accumulantium).
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... hoch auflodern, postquam pestifer ignis convaluit, Ov.: illa flamma, quae magnā congerie convaluerat, Quint. – B) übtr.: a) v. Zuständen, ...