2. coniector , ōris, m. (conicio), I) der Deuter, Plaut ... ... ( wo Roth ›coiectores‹ liest). Quint. 3, 6, 30: Isiaci coniectores, von den Isispriestern in Rom, Cic. de div. 1, 132. ...
1. coniector , ātus sum, ārī (Nbf. v. coniecto), a) vermuten, id Macedones coniectati, Auct. itin. Alex. 51 (116). – b) deuten, mit dopp. Acc., qui eum procreatorem coniectantur, Tert. ad ...
cōiector , s. 1. coniector.
coniectrīx , trīcis, f. (Femin. zu 2. coniector), die Traumdeuterin, Plaut. mil. 693.
onīrocritēs , ae, m. (ὀνειροκ ... ... ;της), der Traumdeuter, rein lat. (somniorum) coniector, Fulg. myth. 1. p. 4 M.
Īsis , idis, f. (Ἶσις), ägyptische Halbgottheit ... ... (Ἰσιακός), zur Isis gehörig, isisch, coniectores, v. den Isispriestern, Cic. de div. 1, 132: focus, ...
dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē-ferre, I) ... ... Nep. – m. folg. Acc. u. Infin., defert ad coniectorem quidam somniasse se ovum pendēre ex fascia lecti sui cubicularis, Cic.: vehementer te ...
cōnsulo , suluī, sultum, ere (vgl. cōnsul, cōnsilium), ... ... uterentur, Nep.: Apollinem, quisnam ex ipsis Romae regnaturus videretur, Val. Max.: Tiresiam coniectorem, quid faciundum censeat, Plaut.: deum auguriis, quae suscipienda essent, Liv.: ...
Oedipūs , podis u. pī, Akk. podem u. ... ... kein Ödipus, der alle Rätsel lösen könnte, Ter. Andr. 194: Oedipo opus coniectore est, Plaut. Poen. 443. – Stoff einer Tragödie des Sophokles, ...
opitulor , ātus sum, ārī (ops u. *tulo = ... ... . – b) v. Lebl.: eiusdem generis est illa frequentatio, quae plurimum coniectoralibus causis opitulatur, Cornif. rhet. 4, 53: numquid dubium poterit esse, quin ...
2. cōn-sterno , āvi, ātum, āre (vgl. ahd. ... ... scheu machen, stutzig machen, haec velut procella partim vulneribus missilium undique coniectorum, partim clamoribus dissonis ita consternavit equos, ut etc., Liv. – bes. ...