lētum , ī, n. (*leo, wov. deleo, s ... ... ), der Tod, als Vernichtung, I) eig.: letum sibi consciscere, Plaut. u. Lucr., sibi parĕre manu, sich mit eigener Hand ...
suspendium , iī, n. (suspendo), das Aufhängen, Erhängen ... ... suspendium, Plaut.: suspendio perire, Cic.: suspendio vitam finire, Suet.: suspendio mortem sibi consciscere, Hyg.: ex suspendio detrahi, Cels. – Plur., praebuit illa arbor ...
nex , necis, f. (νέκ-υς, νεκ- ... ... Sever.: neci dedere od. demittere od. mittere, Verg.: necem sibi consciscere, Cic.: alqm vitae necisque dominum facere, Tac.: se dominum vitae necisque inimici ...
mors , mortis, f. (zu Wurzel mor, wov. ... ... .: morti od. ad mortem se offerre, s. offero: mortem sibi consciscere, Cic.: mortem alci afferre, Plaut.: afferre alci causam mortis voluntariae, Cic.: ...
bellum , ī, n. ( aus duellum [w. s.]; ... ... Curt. (s. Mützell Curt. 3, 2 [4], 2): b. consciscere, Liv. – b. suscipere, Cic.: b. sumere, Sall., sumere cum ...