1. cōtis , s. 1. cōs.
2. cotis , s. cutis.
1. cōs , cōtis, f. (vgl. griech. κῶνος), der Wetzstein, Schleifstein ... ... Cic.: cote virtutis suae ferrum acuere, Flor. – vulg. Nbf. cōtis , is, f., Ven. Fort. 2, 9, 9. Cassiod. ...
ad-dīco , dīxī, dictum, ere, zusagen, zusprechen, zuerkennen ... ... Ggstz. abdicere), von den Weissagevögeln, ut Attio Navio auguria miraculum cotis addicant, Apul. de deo Socr. 7: illum, quem aves addixerant, Cinc ...
vicis (als Genet.; Nom. kommt nicht vor), vicem, ... ... genus, seine Stelle (als Regierer der Welt) vertreten, Plin. pan.: fungi cotis vice, Hor.: ne sacra regiae vicis desererentur, Liv.: vestram meamque vicem explete ...
cutis , is, f. (κύτος, ahd ... ... Akk. Sing. cutim, Apul. apol. 50. – vulg. Nbf. cotis, Theod. Prisc. 4. fol. 314 (b), 4.
fungor , fūnctus sum, fungī, gew. intr. m. ... ... .: munere aedilicio, verwalten, Cic.: u. so honoribus, Nep.: vice cotis, vertreten die Stelle des usw., Hor.: si quo (munere) forte ...
mitella , ae, f. (Demin. v. mitra), I) ... ... . 1: mitellā textili contecto capite, Apul. met. 7, 8: mitellis et crocotis et carbasinis et bombycinis iniecti, Apul. met. 8, 27 (bei ...