corōno , āvī, ātum, āre (corona), bekränzen, umkränzen, ... ... womit? m. Abl., I) eig.: a) übh.: cratera od. vina, den Mischkessel mit Laubgewinden umkränzen, Hor. u. ...
statuo , uī, ūtum, ere (v. statum, dem ... ... , aufstellen, stehen lassen, I) eig.: 1) im allg.: crateras, Verg.: signum (v. Fahnenträger), Val. Max.: navem, vor ...
... Mischkessel, Krater, Enn. fr., Verg. u.a.: Form cratera, Cic. u.a.; vgl. Serv. Verg. Aen. 1, ... ... . ad Att. 2, 8, 2. – 6) Crater u. Cratera, ein Gestirn, der Becher, Ov. ...
fabrico , āvi, ātum, āre (faber), Nbf. zu fabricor ... ... Stoffen verfertigen, bilden, zimmern, bauen, arma, Hor. u. Vopisc.: cratera, Ov.: naves, Suet. u. Dict.: classem, Aur. Vict.: ...
īn-flīgo , flīxī, flīctum, ere, I) etwas an etwas schlagen, in terram pedem, Val. Max.: alci securim, Cic.: cratera viro, Ov.: puppis inflicta vadis, Verg. – übtr., cum ex ...
ad-haerēsco , haesī, ere, hängen-, kleben-, stecken bleiben, sich anhängen, haften, I) eig.: gravis lateri craterae limus adhaesit, Hor.: ne faex in lateribus (doliorum) adhaerescat, Cato: saepe ...
argyrocorinthus , a, um, aus (dem Silber an Glanz ähnlichem) korinthischem Erze gearbeitet, arg. cratera, Corp. inscr. Lat. 6, 327 b .
tego , tēxi, tēctum, ere (altind. sthágati, verhüllt, ... ... verbergen, a) eig.: ferae latibulis se tegunt, Cic.: se post cratera, Verg.: fugientem silvae texerunt, Caes.: servili veste tegi, Tac.: sidera texit ...
verto (archaist. vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ... ... u. cadus non ante versus = ein noch nicht angezapfter, Hor.: crateras, ausleeren, Verg. 2) insbes., gewaltsam umkehren, umstürzen ...
porto , āvī, ātum, āre (vgl. porta), befördern ... ... legionibus, Tac.: dona alci, Verg.: donum ex auri pondo quadraginta Iunom, Liv.: crateram auream donum (als G.) Apollini Delphos, Liv. – β) v ...
in-duo , duī, dūtum, ere (= ενδύω; Ggstz. ... ... novo pomis se induit arbos, zeigt in der Blüte das Obst, Verg.: cratera coronā, bekränzen, Verg.: vites se induunt uvis, sind umgeben mit ...
sodālis , e, gesellschaftlich, kameradschaftlich, I) adi.: turba ... ... hiemis, v. Hebrus, Hor.: u. sodalis Veneris, v. Mischkessel (cratera), weil Wein und Liebe gern beisammen sind, Hor. – β) ...
īnfringo , frēgi, frāctum, ere (in u. frango), I ... ... aulam in caput, Plaut.: alci plus quingentos colaphos, Ter.: liminibus lumbos, Hor.: cratera viro, Ov.: poet., digitos sonanti citharae, rühren, schlagen, Stat ...
ad-haereo , haesī, haesum, ēre, an etw. ... ... Peloponnesus, angustis Isthmi faucibus continenti adhaerens, Liv. – poet. m. Acc., Cratera et Corvus adhaeret, Cic. Arat. 538. – absol., tempus adhaerens, ...
argūmentum , ī, n. (arguo), die Veranschaulichung = das, ... ... Plin.: quo spectaculo argumenta inferorum (die Begebenheiten der Unterwelt) explicarentur, Suet.: crateram caelare longo argumento (Geschichte), Ov. – Dah. der Stoff ...
in-explēbilis , e (in u. expleo), I) passiv = unersättlich, a) eig.: stomachus, Sen. ep. ... ... Apul. apol. 20. – II) aktiv = nicht sättigend, cratera, Apul. flor. 20.