dis-solvo , solvī, solūtum, ere, I) auflösen, ... ... ) eine Behauptung usw. widerlegen, entkräften, zunichte machen, criminationem, Cic.: obiecta, Tac.: controversiam controversiā, Cornif. rhet.: utrumque dissolvitur, ...
ad-aperio , peruī, pertum, īre, eröffnen, I) ... ... Ov.: librum tamquam lecturus ex commodo aperui, Sen. – übtr., hinc ad criminationem invidorum adapertae sunt aures regis, Curt. 9, 7 (29), 24.
crīminātio , ōnis, f. (criminor), die Beschuldigung, Anklage ... ... , Apul. – illa criminatio, quā in me absentem usus est, Cic.: alcis criminationem adiuvare (v. Umständen ), Curt.: ab alqo allatas (angebrachten) criminationes ...