prōclīvis , e, u. prōclīvus , a, um (pro ... ... eig.: solum proclivum, Varro: via proclivis, Liv.: ex semita proclivi ruit in declive, Liv.: omnia proclivia sunt, facile descenditur, Sen. – subst., adiuvante ...
... am Abhang hin) se recipere, Caes.: per declive viasque praecipites spatio terrae propiore feruntur, Ov.: sopitus ex semita proclivi ruit in declive, Liv.: haec declivia et devexa, diese abfallenden u. ... ... animae in vitia labiles, in peccatorum genera universa declives, Arnob. 2, 45.
iter , itineris, n. (zu ire), I) das ... ... Hor.: insidiosum iter vitae, Sen.: quod vitae sectabor iter? Auson.: senectae iter declive, Ov.: non instruendum illis iter ad bonam famam, sed non deserendum, Plin ...
1. lābor , lāpsus sum, lābī (vgl. griech. ὀ ... ... Herabsteigenden, per funem demissum labi, Verg.: im Bilde, labi per iter declive senectae, Ov. – v. Herabsinkenden, semianimem od. moribundum ex ...
1. com-pello , pulī, pulsum, ere, I) zusammentreiben ... ... , verschlagen, Verg. – von lebl. Subjj., quā (die) nos declive sub antrum caeruleus subitis compulit imber aquis, Ov.: quos sacramenti metus ad eiusmodi ...