dēfūnctio , ōnis, f. (defungor), I) die Überstehung, Verrichtung, Salv. de gub. dei 1, 8. – II) der Tod, Iren. 1, 21, 5 u. 1, 24, 1. Vulg. Sirach 1 ...
īnsēnsibilitās , ātis, f. (insensibilis), die Empfindungslosigkeit, Gefühllosigkeit, defuncti corporis, Ambros. de bono mort. 7, 26: absol., Augustin. de gen. ad litt. § 24 (vgl. insensualitas). Boëth. Arist. top. 2, 3. ...
... ossa cubent, Ov.: peractis quae mos erat praestare defunctis, Sen.: si nullus defunctis sensus superest, Sen.: revocare defunctos, Plin.: def. corpus, ... ... ī, m., der Hingeschiedene, Tote, defuncti filius, Quint.: defuncti calvaria, Scrib.: defunctos excitare, Quint. – / ...
1. sto , stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta ... ... .: statur priore foedere, Liv. – mit Dat., arbitri sententiae, voluntati patris defuncti, ICt.: rei iudicatae, ICt. – β) übtr., feststehen = ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... civitatis velut publico latrocinio partam praedam dividere, Liv.: quae mos erat praestare defunctis, Sen.: u. alci mos est m. Infin., quibus inter ...
2. lego , lēgī, lēctum, ere (λέγω), ... ... , magistrum equitum, Liv.: virginem Vestae legere, Liv.: flaminem Dialem in locum alcis defuncti, Tac.: condiciones, Cic. – Partic. lectus (lecta) m. folg. ...
cremo , āvī, ātum, āre (viell. zu carbo), ... ... aliaque funerum sollemnia, Tac. – m. Ang. wo? lectum defuncti in Capitolini Iovis cella, Suet.: corpus interfectoris super reliquias mariti, Iustin. – ...
pudor , ōris, m. (pudeo), das Gefühl, das uns ... ... . bei anderen steht, die Ehre, der gute Name, defuncti, Plin. ep.: pudorem suum purgare, ICt. – B) die ...
fungor , fūnctus sum, fungī, gew. intr. m. ... ... Auct. cons. ad Liv. 393. – Partiz. subst., functi = defuncti, die Vollendeten = Verstorbenen, Sen. poët., Stat. u.a. ...
pro-pōno , posuī, positum, ere, I) vor die Augen ... ... propositum est, Liv.: est enim propositum colligere eos, qui hoc munere in civitate defuncti sint, ut tenerent oratorum locum, Cic.: si tamquam inimicum et hostem insectari ...
in-volvo , volvī, volūtum, ere, I) hineinwälzen, - ... ... 40: veste prius tectā (darauf gedeckt) atque involutā (darum gehüllt) defuncti, Arnob. 5, 7: foliorum lanuginem corpori involvi, Plin. 11, 77: ...
2. per-colo , coluī, cultum, ere, gehörig hegen ... ... , 5: precibus Cupidinem deorum maximum, Apul. met. 5, 25 extr.: imagines defuncti divinis honoribus, Apul. met. 8, 7. – m. dopp. ...
suscipio , cēpi, ceptum, ere (sus u. capio), ... ... , verteidigen, sich einer Pers. od. Sache annehmen, famam defuncti, Plin. ep.: alqm, Vatin. in Cic. ep.: reum, Quint ...
trāns-veho (trāveho), vēxī, vectum, ere, I) hinüber ... ... -tragen, -bringen, A) aktiv: a) im allg.: corpus defuncti in itinere per vicos aut oppidum, Rescript. divi Marci b. Ulp. ...
circum-venio , vēnī, ventum, īre, um etw. herumkommen = etw. umgeben, I) im allg.: a) eine Pers., ... ... Tac. – b) etw. umgehen, umgehend verletzen, leges, voluntatem defuncti, ICt.