1. denticulus , ī, m. (Demin. v. dens), I) ein kleiner Zahn, Apul. apol. 8. Pallad, 1, 28, 6. – II) übtr.: A) als t. t. der Architektur, eine kleine ...
2. Denticulus , ī, m., ein röm. Beiname, wie Licinius Denticulus, Cic. Phil. 2, 56.
prūdenticulus , a, um (prudens), gar klug, Anecd. Helv. 236, 19 H.
denticulātus , a, um (denticulus), mit Zähnen-, mit Zinken-, mit Zacken-, mit Spitzen versehen, falx, Col.: forceps, Plin.: concha, Plin.