anīliter , Adv. (anilis), altweibermäßig, wie alte Weiber, id dicitis superstitiose atque an., Cic. de nat. deor. 3, 92: poëta maximus in hoc solo non poëtice, sed aniliter desipuit, Lact. 2, 4, 4.
per-absurdus , a, um, durchweg (sehr) ungereimt, -abgeschmackt, illud perabsurdum, quod dicitis etc., Cic.: haec quia videntur perabsurda, Cic.: etiam illud, si quis ...
is-te , is-ta, is-tud, Genet. istīus, ... ... quaevis mallem (causa) fuisset, quam ista, quam dicis, Cic.: ista, quae dicitis, Cic. – dah. auch in Fragen um Auskunft über bereits vom Mitsprecher ...
certus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... Acc. u. Infin., nec enim hunc ipsum mundum pro certo rotundum esse dicitis, Cic. - pro certo affirmo m. Acc., quis enim rem ...
beātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... nihil est tam miserabile quam ex beato miser, Cic.: si non potest, ut dicitis, sapiens ex beato in miserum decidere, non potest in non beatum, Sen.: ...
fātālis , e (fatum), zum Schicksal-, zum Verhängnis gehörig, ... ... herbeigeführt, res (Plur.), Varro LL.: illa fatalis necessitas, quam εἱμαρμένην dicitis, Cic.: terminus f., Liv.: casus, Cic.: mors, natürlicher Tod, ...
Mārtius , a, um (Mars), I) zu Mars gehörig, ... ... (dem Planeten) gehörig, ille fulgor... rutilus horribilisque terris, quem Martium dicitis, der Planet Mars, Cic. de rep. 6, 17.
in-explicābilis , e, unentwickelbar, unentwirrbar, unauflöslich, I) eig.: laqueus, Quint. 5, 10, 101: vinculum, Curt ... ... unerklärbar, unerforschlich, ambiguitas, Gell. 14, 2, 3: haec inexplicabilia esse dicitis, Cic. Acad. 2, 95.