1. epulo , ōnis, m. (epulum), I) tresviri ... ... Lat. 3, 1741: septemvir epulonum, Plin. ep. 2, 11, 12. Corp. inscr. Lat. ... ... 4 extr. – / Nbf. epulōnus, arch. epolōnus, Paul. ex Fest. 78, 11; ...
2. epulo s. epulor /.
epulor , ātus sum, ārī (epulae), essen, speisen, schmausen, I ... ... Ps. Cypr. adv. Iud. 5 extr. – / Akt. Nbf. epulo , āre, speisen, et facit ecce escas hic epulare suas, ...
co-epulor , ārī, mitspeisen, Ambros. ep. 19, 15.
epulōnus , s. 1. epulo /.
coëpulōnus , ī, m. (com u. epulo), der Mitschmauser, Plaut. Pers. 100.
septem-vir , vir ī, m., im Plur. septemvirī ... ... ein Kollegium aus sieben Personen zur Verwaltung eines Amtes, I) der Epulonen, s. 1. epulono. I. – II) zur Ausmessung u. Verteilung der dem Staate zugefallenen ...
epulātio , ōnis, f. (epulor), das Speisen, Schmausen, Cic. oec. fr. 6. p. 52 K. (aus Col. 12, 3, 2). Val. Max. 2, 5, 4. Petron. 141, 10. Suet. Cal ...
epulātor , ōris, m. (epulor), der Schmauser, Ambros. cant. cantic. 5, 5 in. u.a.
epolōnus , s. 1. epulo /.
epulātōrium , iī, n. (epulor), das Gastmahl, der Schmaus, Ambros. de fuga saec. 8, 45.
triumvir , virī, m. (tres n. vir), der ... ... . ep. 7, 13, 2 (s. Trēverī). – IV) triumviri epulones, s. 1. epulo. – V) triumviri mensarii, drei Kommissäre zur Regulierung der Gelder, ...
co-opto (cōpto), āvī, ātum, āre (con u. ... ... cooptatus est Q. Fulvius Flaccus, Liv.: Q. Fulvius in locum eius triumvir (epulo) cooptatus est, Liv. – / cooptassint = cooptaverint, alte Formel bei ...
ac-cubo (ad-cubo), āre, hingelagert sein, lagern, ... ... dem lectulus liegen (s. ac-cumbo), in convivio, Cic.: epulo, Auct. itin. Alex.: cum alqo, cum alqa, jmd. zum Tischnachbar ...
epulum , ī, n., ein feierliches, politisches oder religiöses Mahl, ... ... multos dies datum, Vell.: dans epulum, der Gastgeber, Sen.: dedicationis diem epulo celebrare, Plin. ep. – / Nbf. aepulum, Corp. inscr. ...
ac-cumbo , cubuī, cubitum, ere (ad u. *cumbo ... ... accumbere mensam, Acc. tr. fr.: exstructam ampliter mensam, Lucil. fr.: in epulo, in convivio alcis, Cic.: epulis, Verg.: cum alqo, mit, neben ...
Apīcius , ī, m., ein röm. Beiname, unter dem bes. bekannt: M. Gabius Apicius, der berühmteste Feinschmecker u. Kochkünstler ... ... u. Varr. – b) des oben gen. M. Gabius Apicius, epulones, Sidon. ep. 4, 7.
pūblicus , a, um (altlat. in Inschrn. auch poblicus ... ... . 6, 2331: a sacrario, ibid. 6, 2329: publicus VII vi ûm epulonum, Corp. inscr. Lat. 5, 2318: augurum, Corp. inscr. Lat. ...