2. Ānser , eris, m., ein mutwilliger u. schlüpfriger Dichter ... ... trist. 2, 435), Freund des Triumvirn Antonius, der ihn mit dem Landgute Falernum beschenkte, Cic. Phil. 13, 11 (wo im scherzh. Doppelsinn der ...
vetulus , a, um (Demin, v. vetus), ältlich ... ... (Ggstz. catuli), Varro: equus, Cic.: arbor, Cic.: filia, Cic.: Falernum (Falerner = Falernerwein), Catull. u.a. (s. Haupt Opusc ...
nectareus , a, um (νεκτάρε ... ... – II) übtr., nektarisch, süß wie Nektar, a) adi.: Falernum, Mart.: fontes, Claud. – Acc. neutr. adv., nectareum ridens, ...
modo , Adv. (modus), gleichs. mit Maßen, ... ... homines, etiam secutis temporibus iactata, Tac.: non Samnium m., et Campanum Calenumque et Falernum agros pervastatos esse, Liv.: ut non m. nobis, ne posteris quidem timenda ...
annus , ī, m. (aus *atnos, gotisch athn ... ... .: indutiae annorum octo, Liv.: vinum huius anni, diesjähriger, Porphyr. Hor.: Falernum centum annorum, Petr.: multorum annorum laetitia, Cic.: multorum annorum tyrannis, Nep.: ...
vīnum , ī, n. (οινος aus ... ... doliare, Faßwein = junger, noch nicht abgezogener Wein, ICt.: dulce, Hor.: Falernum, Cic.: firmum, Gell.: fugiens, in Gärung übergehender, Cic.: indigena, ...
medius , a, um (altind. mádhya-h, griech. ... ... u. o.: constans aetas, quae media dicitur, Cic.: v. Lebl., Falernum (vinum) nec in novitate, nec in nimia vetustate corpori salubre est. Media ...
dir-imo , ēmī, ēmptum, ere (dis u. emo), ... ... natura videtur diremisse, unā victoriā subito committere, Curt.: quae urbs Volturno flumine dirempta Falernum a Campano agro dividit, Liv.: qui diremptam mari gentem aleret ac tueretur, ...
ārdēns , entis, PAdi. m. Compar. u. Superl ... ... auro, Verg. – c) v. Wein, stark, feurig, Falernum, Hor. carm. 2, 11, 19. – 2) intensiv, a ...
concha (arch. conca, zB. Cato r.r. ... ... capacibus unguenta de conchis, Hor.: conchae maiores duae, Ölflaschen, Cato: cum (Falernum) bibitur conchā, Muschel(schale), Iuven. – b) das schneckenförmige Blasinstrument ...
iugulo , āvī, ātum, āre (iugulum), abwürgen, hinwürgen, ... ... ep.: iugulari suā confessione, Cic. – 2) etw. verderben, Falernum, Mart. 1, 18, 5. – od. etw. vernichten, ...
idōneus , a, um, durch seine Eigenschaften zu einer Bestimmung ... ... Dat. od. m. ad od. in u. Akk.: eius Falernum mihi semper idoneum visum est deversorio, Cic.: deligere castris idoneum locum, Caes.: ...
1. sevērus , a, um, ernsthaft ( ernst ... ... Weise) vivitur, Prud. cath. 2, 33. – b) übtr.: Falernum (vinum), herber, strenger, Hor.: silentia noctis, Lucr.: amnis Eumenidum ...
1. bibulus , a, um (bibo), I) aktiv, gern trinkend, immer durstig (nach etw.), mit ... ... Pers. 4, 50. – II) passiv, trinkbar, süffig, Falernum, Hor. ep. 1, 18, 91.
1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... non contingunt mare, Cic.: Helvii, qui fines Arvernorum contingunt, Caes.: saltus Vescinus Falernum contingens agrum, Liv.: sinum parva oppida contingunt, Mela: contingentes Illyricum coloniae, ...
interior , interius , ōris, Adi. Compar., intimus , a ... ... mehr links nach innen (dem Ziele näher) die Bahn, Verg.: poet., Falernum interiore notā, von der hinten im Weinkeller liegenden, also edleren Sorte, ...
liquidus , a, um (liqueo), flüssig, fließend, I ... ... eig.: aqua (Ggstz. scaturigines turbidae), Liv.: fons, Verg.: vinum Falernum, Hor.: lux liquidior, Curt.: nox, Verg.: aether, Hor. u. ...
in-domitus , a, um (in u. domo), I) ... ... ager, ein ungepflügter A., eine Wildnis, Tac.: aurum igni indomitum, Plin.: Falernum, unverdaulicher, Pers.: tarditas, Plin.: ira, Verg.
im-mortālis , e (in u. mortalis), unsterblich ... ... Nep.: ingenium, Quint.: fructus amoris, Cic.: odium, Iustin.: tributa, Tac.: Falernum (vinum), ewigen Ruhms, Mart.: immortales gratias ago, unendlichen od. ...
... Hor.: prela, Verg. – subst., Falernum, ī. n. a) (sc. vinum) Falernerwein, Falerner, ... ... Hor. u.a. – b) (sc. praedium), das Falernum, Landgut des Pompejus, Cic. Phil. 13, 11.
Buchempfehlung
In Paris ergötzt sich am 14. Juli 1789 ein adeliges Publikum an einer primitiven Schaupielinszenierung, die ihm suggeriert, »unter dem gefährlichsten Gesindel von Paris zu sitzen«. Als der reale Aufruhr der Revolution die Straßen von Paris erfasst, verschwimmen die Grenzen zwischen Spiel und Wirklichkeit. Für Schnitzler ungewöhnlich montiert der Autor im »grünen Kakadu« die Ebenen von Illusion und Wiklichkeit vor einer historischen Kulisse.
38 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro