in-tābēsco , tābuī, ere, schmelzen, zergehen, sich verzehren, ... ... medio caelo, Ov.: vitis intabescit, geht ein, Colum.: interminato cum semel fixae cibo intabuissent pupulae, erlöscht waren (vor Begierde), Hor. – v. ...
fīgo , fīxī, fīxum, ere (verwandt mit griech. θήγω ... ... od. corpus alcis cruci, Quint. u. Plin.: alto sub aethere fixae stellae, Ov.: medio est fixa palato (naris), Ov. – b) ...
dē-fīgo , fīxī, fīxum, ere, I) eig., ... ... colaphis, Plaut.: arborem penitus terrae (in die E.), Verg.: sub aqua defixae sudes, Caes.: def. ferreos cuneos inter saxa, Curt.: eminentes ligneos stilos ...
ē-mineo , minuī, ēre, heraus-, hervorragen, I) ... ... , cum eminent cornua, Curt. – m. Praepp., ex summo temone hastae praefixae ferro eminebant, Curt.: hastae multum ultra temonem eminentes, Curt.: dextra omnis acies ...
af-fīgo (ad-fīgo), fīxī, fīxum, ere, anheften, ... ... . u. Eccl.: manum laevo lateri, Verg.: manus amputatas mensae, Suet.: affixae caelo stellae (die Fixsterne), Plin.: haeret verticulis adfixum in posteriore parte ...
aethēr , eris, Akk. era, m. (αἰθ ... ... , als Göttersitz) tot ab ignibus aether conciperet flammas, Ov.: stellae sub aethere fixae, Ov. – dah. meton.: a) (wie caelum) der ...
prae-fīgo , fīxī, fīxum, ere, ... ... , Ov.: spicula auro praefixa, Curt.: iacula praefixa ferro, Liv.: hastae ferro praefixae, Curt. – B) verschließen, versperren, prospectum, Plin.: praefixae fenestrae, ICt. – C) durchbohren, stat latus praefixa veru, ...