flāto , āre (flo), I) intr. blasen, tubā, tibiis calamoque flatantes, Trompeter, Flöter u. Pfeifer, Arnob. 2, 38. – II) tr. anblasen, entzünden, incendia, Amm. 29, 1, 33 cod. V ...
flātus , ūs, m. (flo), I) das ... ... Bilde, ad id, unde aliquis flatus ostenditur, vela do, Cic.: prospero flatu fortunae uti, Cic.; vgl ... ... das Blasen einer Blähung, cum aliquid immundum flatu explodis, einen streichen läßt, Tert. ...
flātor , ōris, m. (flo), I) der Flötenbläser (tibicen, αυλητής), Paul. ex Fest. 89, 7. Gloss. II, 250, 54. – II) der Schmelzer, Gießer, aeris, argenti, auri, Pompon. dig. ...
flātio , ōnis, f. (flo), die Blähung, Apic. 3, 104.
flātūra , ae, f. (flo), I) das ... ... das Lüftchen, Plur., flaturae caeli, Arnob. 1, 9. – II) das Schmelzen, ... ... Corp. inscr. Lat. 6, 8455. – übtr., unus alicuius flaturae fuit Thraex, war von halbwegem Guß, ...
afflātus (adflātus), ūs, m. (afflo), I) das ... ... .: der Sonne, solis afflatu peraruit, Col.: des Lichtschimmers, leni afflatu simulacra refovente, Plin ... ... (der Begeisterung), sine aliquo afflatu divino, Cic.: instinctu divino afflatuque fundi, Cic.: sine quodam afflatu quasi furoris (der Begeisterung), Cic ...
īnflātio , ōnis, f. (inflo), das ... ... in se recipiens fervoris validam inflationem, Vitr. 8, 3, 3: emissis inflationibus, ibid. – c) ... ... Bohnen), Cic.: in nostris corporibus ex cibo fit inflatio, Sen.: urgueri inflationibus, Scrib. Larg. – β) infl. praecordiorum, ...
1. īnflātus , a, um, PAdi. (v. ... ... Cic.: capilli, fliegende, Ov.: vestis inflatior, Tert.: cui altera bucca inflatior erat, Suet. – II) übtr ... ... 32, 3), m. Abl. loc., inflatus animo, Val. Max. 7, 1, 2: ...
flātilis , e (flo), I) durch Blasen erzeugt, -erregt, a ... ... vit. S. Mart. 4, 201: sinistra (pars) contrariae aspirationis, quam Grillius flatilem vocat, Prisc. 1, 47. – b) durch Blasen-, Gießen gebildet ...
reflātus , Abl. ū, m. (reflo), I) ... ... übtr., doceat me, quae sit illa vis, qui flatus iste et qui reflatus (Entgegenwehen), Lact. 3, 29, 6. – II) ... ... Gegenwind, L naves delatas Uticam reflatu hoc, Cic. ad Att. 12, 2, 1. ...
2. īnflātus , ūs, m. (inflo), I) das ... ... tibicinis, Cic.: eae (tibiae) si inflatum non recipiunt, man keinen Ton hineinbringen kann, Cic. – II) das Einhauchen, aliquo instinctu inflatuque divino, göttliche Eingebung, ...
īnflātor , ōris, m. (inflo), a) der Aufbläher, Verführer zum Hochmut, Augustin. epist. 194, 13. – b) der Sich-Aufblähende = Hochmütige, Anthol. Lat. 682, 7 R.
reflātio , ōnis, f. (reflo), die Ausdünstung, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 1, 12. Th. Prisc. 4. fol. 317 (b).
efflātus , ūs, m. (efflo), das Herauswehen, der Ausbruch eines Windes, Plur. bei Sen. nat. qu. 5, 14, 3.
afflātor (adflātor), ōris, m. (afflo), der An - od. Einhaucher, vom Heil. Geist, Tert. adv. Hermog. 32.
cōnflātio , ōnis, f. (conflo), I) das Zusammenblasen, A) das Anfachen, Anschüren, fornacis, Hier. adv. Iovin. 1. no. 1. – übtr., c. fidei, Tert. de fug. in persec. 3: ...
īnflātius , Adv. im Compar. (inflatus), mit vollen Backen = ... ... litteras per omnes provincias dimittere latius inflatiusque multo, quam res erat gesta, Caes. b. c. 3, 79, 4: ne forte de isto integritatis bono vos inflatius extulistis, Augustin. de ...
1. sufflātus , a, um, PAdi. (v. ... ... a) = zornig, sufflatus ille huc veniet, Plaut. Bacch. 603. – b) aufgeblasen = stolz, multiplici scientiā sufflatus, Varro sat. Men. 6: figura ...
cōnflātor , ōris, m. (conflo) = χωνευτής (Gloss.), der Metallschmelzer u. - gießer, Cod. Theod. 11, 21, 1. § 1. Hier. ep. 29, 3. Vulg. Ierem. 6, 29 u. 51, ...
perflātus , ūs, m. (perflo), das Durchwehen, meton., der Luftzug, venti, Vitr. 4, 7, 4. – absol., Cels. u. Colum.: Plur. b. Colum. u. Plin.
Buchempfehlung
Der lyrische Zyklus um den Sohn des Schlafes und seine Verwandlungskünste, die dem Menschen die Träume geben, ist eine Allegorie auf das Schaffen des Dichters.
178 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro