... Ov. u. Catull.: verberibus foedatus, Tac.: ne vestis Serica viros foedaret, Tac.: foedati ora (im G.) Galaesi, Verg.: foedati ... ... pectora pugnis, Verg.: ferro volucres, Verg.: foedare et proterere hostium copias, gräßlich zusammenhauen, Plaut. – ...
licitus , a, um (licet), erlaubt (Ggstz. ... ... – neutr. plur. subst., Erlaubtes, ipse per licita atque illicita foedatus, Tac. ann. 15, 37. – adv. licitō, erlaubterweise, mit ...
fōrmōso , āre, (formosus), schön machen, foeda, Ven. Fort. vit. S. Mart. 1, 506.
dēbilitās , ātis, f. (debilis), die Geschwächtheit ... ... I) eig.: α) absol.: caecitas ac d., Tac.: d. foeda, Cels.: subita, Liv.: bonum integritas corporis, misera d., Cic. – ...
lacerātio , ōnis, f. (lacero), das Zerfetzen, Zerreißen, Zerfleischen, a) eig.: corporis, Cic.: corporum, Liv.: tam foeda, Iustin.: Plur., muliebres lacerationes genarum, Cic. Tusc. 3, 62: ...
mīrābundus , a, um (miror), sich der Verwunderung hingebend, voll Verwunderung, plebs, Liv.: primo conspectu tam foedae rei mirabundi parumper obstupuerunt, Liv. – m. folg. indir. Fragesatz, Poeni mirabundi, unde tot hostes tam subito exorti prope deleto ...
mendīcātio , ōnis, f. (mendico), das Betteln um etwas, das Erbetteln, quid tam foeda vitae mendicatio? Sen. ep. 101, 13.
... Supin.: foeda aspectu, Liv.: o rem non modo visu foedam sed etiam auditu! Cic.: cetera visu quam dictu foediora, Liv. – m. Infin. st. des 2. Supin., horrida cernique foedaque contingi, Lucan. 3, 348: u. m. folg. Acc ...
1. at , arch. ast , Coni. = ἀτάρ ... ... Ov. – c) zur Anfügung einer Erklärung, aber, at illi foeda cicatrix saetosam laevi frontem turpaverat oris, Hor. sat. 1, 5, 60 ...
fuga , ae, f. (φυγή), das ... ... inire, Val. Max. – fugam sistere, Liv. u. Val. Max.: foedam fugam sistere, Liv.: ni mature subveniretur, non posse sisti fugam, Curt. ...
fūnus , eris, n. (viell. zu gotisch gaunon, ... ... exstinctus, Verg.: sub ipsum funus, schon dem Tode nahe, Hor. – foedasti funere vultus, Verg.: edere funera, morden, Verg. – II) ...
dē-icio , iēci, iectum, ere (de u. iacio), ... ... Sturm, venti ab utriusque terrae praealtis montibus subiti ac procellosi se deiciunt, Liv.: foeda tempestas cum grandine ac tonitribus caelo deiecta, Liv.: deiectae montium iugis procellae, ...
im-pleo , plēvī, plētum, ēre (in u. *pleo ... ... an der g. Küste von J. usw. Landungen vornehmen, Liv.: maria terrasque foedā fugā, bedecken, Liv.: urbs deinde impletur, wird heimgesucht von ansteckenden ...
faciēs , ēi, f. ( zu facio; vgl. Gell ... ... tamquam facies honesti, Cic.: ceterum facies totius negotii (Kampfesarbeit) varia, incerta, foeda atque miserabilis, Sall.: facie (poma Tiburtia) praestant, sie sehen nur schöner ...
lacūna , ae, f. (eig. lacuina v. lacus ... ... (Grübchen), Ov. art. am. 3, 283: qui veste reductā ostentat foedas prope turpia membra lacunas (Löcher) perfossasque nates vicino podice nudat, Auson. ...
in-cūso , āvī, ātum, āre (in u. causa), ... ... somn. Scip. 1, 2, 5, wo Jan accusant): in Blaesum multa foedaque, Tac. ann. 5, 7: m. folg. Acc. u. ...
spurcē , Adv. (spurcus), schweinisch, säuisch, unflätig, ... ... impie dixeris, Cic. Phil. 2, 99: spurcius nos quam alios Opicon appellatione foedant, Cato libr. ad Marc. fil. fr. 1. p. 77 Jord.: ...
īn-sisto , stitī, ere, I) auf etwas ... ... wendet seine ganze Aufmerksamkeit u. Tätigkeit auf den Krieg, Caes.: ad spolia legenda foedamque etiam hostibus spectandam stragem, sich anschicken, Liv. 22, 51, 5: ...
dē-mergo , mersī, mersum, ere, herab - od ... ... u. prägn. eine Pers., inde profectum eum ad capita quae vocant Sari fluminis foeda tempestas adorta prope cum omni classe demersit, Liv. 33, 41, 7: ...
cadāver , eris, n. (cado, s. Hier. in ... ... Apul. met. 4, 7: cad. surdum, Apul. met. 8, 25: foeda etiam cadavera, Ps. Quint. decl. 12, 13 extr.: olim iam tuum ...
Buchempfehlung
Das chinesische Lebensbuch über das Geheimnis der Goldenen Blüte wird seit dem achten Jahrhundert mündlich überliefert. Diese Ausgabe folgt der Übersetzung von Richard Wilhelm.
50 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro