1. grānātus , a, um (granum), mit Körnern-, Kernen versehen, malum granatum, der Granatapfel, Col. 12, 42, 1. Plin. 13, 90. Scrib. Larg. 41. Pallad. 3, 29, 3. Macr. sat. 7, 6 ...
2. grānātus , ūs, m. (granum), das Einsammeln der Körner, Cato r. r. 60.
ēgrānātus , a, um (ex u. granum), ausgekernt, Plin. Val. 3, 14.