gressio , ōnis, f. (gradior), das Schreiten, der Schritt, der Gang, Pacuv. tr. Paul. 5: übtr., prima gr. antispastica, Diom. 505, 14 u. 30.
ēgressio , ōnis, f. (egredior), I) das ... ... u.a. Eccl.: anno altero egressionis eorum ex Aegypto, Vulg. num. 1, 1: Plur., ut spiritus egressiones habeat, Macr. sat. 7, 15, 16. – II) ...
aggressio (adgressio), ōnis, f. (aggredior), I) der Anfall ... ... . 3, 24: Plur., aggressiones ferinae, Apul. met. 8, 16: violentissimae, Augustin. ep. ... ... erste Anlauf, den der gerichtl. Redner nimmt, primā aggressione animos occupare, Cic. or. 50. ...
regressio , ōnis, f. (regredior), I) der ... ... ad triuphum decedentis haudquaquam secura nec incruenta regressio, Fronto princ. hist. p. 204, 16 N.: a temporalibus ad aeterna regressio, Augustin. de ver. relig. 52, 101. – II) ...
dīgressio , ōnis, f. (digredior), I) das Weggehen, Sich-Trennen, Scheiden (Ggstz. congressio), Cic. ad Q. fr. 1, 3, 4: Ggstz. conventus, Sen. nat. qu. 7, 12, 4. – ...
ingressio , ōnis, f. (ingredior), I) der Eintritt in usw., a) eig.: fori, Cic. Phil. 5, 9. – b) übtr., der Eingang = der Anfang, Cic. or. 11. – ...
dēgressio , ōnis, f. (degredior), in Hdschrn. u. Ausgg. für digressio, w. s.
congressio , ōnis, f. (congredior), das ... ... , hoc malum minus acerbum fuit, quam fuisset cum congressio, tum vero digressio nostra, Cic. ad Q. fr. 1, 3 ... ... modo familiaritate, sed etiam congressione prohibere, Cic.: nemo eum aditu, nemo congressione, nemo sermone, nemo ...
prōgressio , ōnis, f. (progredior), das Fortschreiten, ... ... Fortgang der Rede, versuum progressione, Eulog. in Cic. somn. Scip. p. 403, 27 ... ... Zunahme, das Wachstum, rei militaris, Cic.: progressionem facere ad virtutem, Cic. – III) ...
praegressio , ōnis, f. (praegredior), das Vorhergehen, errantium stellarum cursus, praegressiones (Vorrücken), institiones, Cic. Tusc. 1, 62. – übtr., causae, Cic. de fato 44.
gressibilis , e (gressus), was gehen kann, animal, Boëth. ad Aristot. περὶ ερμηνείας, 1, 74.
transgressio , ōnis, f. (transgredior), I) intr. das ... ... , A) eig.: ascensus transgressioque Gallorum, über die Alpen, Cic. Pis. 81: illa tua in Germaniam transgressio, Claud. Mam. pan. 7, 2: v. Übergang ...
super-gressio , ōnis, f. (supergredior), die Überschreitung, bildl., summarum, Boëth. inst. arithm. 1, 29.
trānsgressīvus , a, um (transgredior), in ein anderes Genus übergehend, verba (wie gaudeo, gavisus sum), Diom. 346, 5.
ir-regressibilis , e (in u. regredior), nicht rückgängig, Augustin. de civ. dei 8, 22.
in-congressibilis , e (in u. congredior), unzugänglich, Tert. adv. Marc. 2, 27.
intrānsgressibilis , e (in u. transgredior), unüberschreitbar, Cassiod. hist. eccl. 1, 14.
sermo , ōnis, m. (1. sero), die zwischen mehreren ... ... .: iocus, ludus, sermo (Gekose), Plaut.: sermo in circulis, disputationibus, congressionibus familiarium versetur, Cic.: cum in sermone cotidiano, tum in senatu palam sic ...
iocōsus , a, um (iocus), scherzhaft, spaßhaft, schäkerhaft, ... ... Ov., od. dicta, Liv., Scherzreden: nostra vel severa vel iocosa congressio, Cic.: übtr., imago (vocis), das scherzhafte Echo, Hor.: ...
ecbasis , is, f. (εκβασις), das Abschweifen vom Thema (rein lat. digressio), Serv. Verg. georg. 1, 209.
Buchempfehlung
In ihrem ersten Roman ergreift die Autorin das Wort für die jüdische Emanzipation und setzt sich mit dem Thema arrangierter Vernunftehen auseinander. Eine damals weit verbreitete Praxis, der Fanny Lewald selber nur knapp entgehen konnte.
82 Seiten, 5.80 Euro