prae-moderor , ārī, das Maß vorschreiben, praecinente ac praemoderante citharā gressibus, Gell. 1, 11, 6.
gressus , ūs, m. (gradior), das Schreiten, ... ... 1) der Fuß, ut ille immanis Xerxes mare terris immitteret et gressibus maria transiret, Arnob. 1, 5: stupuit laxatos currere gressus, Prud. dittoch ...
ēgressus , ūs, m. (egredior), I) das Herausgehen ... ... ianitor egressus introitusque videt, das Gehen u. Kommen (der Leute), Ov.: egressibus adhaerescere, Tac.: rarus in publicum egressus, Tac., Ggstz. creber egressu, ...
prae-cino , cecinī u. cinuī, ere (cano), I) ... ... Cic.: praelucere funalia et praecinere sibi tibias iussit, Flor.: praecinente et praemoderante citharā gressibus (Dat.), Gell. – b) v. Flötenbläser: pr. sacrificiis ...
ingressus , ūs, m. (ingredior), I) der Eintritt ... ... 3. – c) meton., der Eingang als Ort, trinis ingressibus, Prud. psych. 843. – 2) übtr.: a) das ...
ad-haerēsco , haesī, ere, hängen-, kleben-, stecken bleiben, ... ... usw.), adhaesit homini ad infumum ventrem fames, Plaut.: u. so adh. egressibus, auf Schritt u. Tritt den Ausgehenden begleiten, Tac. – an ...
congressus , ūs, m. (congredior), das Zusammenschreiten ... ... Berührung eines Weibes od. einer Leiche verunreinigen, Plin. 12, 54: illos mulierum congressibus inquinavit, Lact. 2, 14, 2. – c) das feindliche ...