ūmecto (hūmecto), āvī, ātum, āre (umectus), I) tr. befeuchten, benetzen, eius (agni) diductum os pressis papillis, Colum. – v. Flusse, flaventia culta, Verg.: v. Weinenden, mit Tränen, vultum largo flumine, guttis ora ...
hūmectātio , hūmecto , hūmectus , s. ūmectātio, ūmecto, ūmectus.