āiēns , entis, PAdi. (von aio) = affirmativus, bejahend (Ggstz. negans), negantia contraria aientibus, Cic. top. 49: quae sint aientia, quae negantia, Mart. Cap. 4. § 342.
cliēns , entis, m. (archaist. cluēns), v. cluo, κλύω, ... ... ) in Gallien u. Germanien, der Schutzverwandte, Lehnsmann, Vasall, Hofhörige, Dienstmanne (vgl. ambactus u. soldurii) eines Mächtigen, Caes. ...
cupiēns , entis (cupio), I) Partic. Praes., s. cupiono. I ... ... er gern auf ehrenvolle Art Geld ausgab, Tac.: Euathlus eloquentiae discendae causarumque orandi cupiens fuit, Gell. 5, 10, 5. – Compar., dominandi suis quam subigendi ...
deciēns u. deciēs , Adv. (decem), zehnmal, I) ... ... solidum, Hor.: HS d. et octingenta, 1 800 000 Sesterze, Cic.: deciens aeris, eine Million Asse, Liv. – bis d., poet. ...
audiēns , entis (audio), I) Partic., s. audio. – II) subst., der Zuhörer, a) im allg., im Genet. Sing., audientis animum movere, Cic.: gew. im Genet. Plur., animos audientium permovere, Cic., ...
centiēns ( centiēs ) Adv. (centum), hundertmal, nisi idem dictum est centiens, Ter.: centiens viciens proeliatum esse, Plin.: HS centiens (verst. centena milia), 10 ... ... . so (ohne HS) centiens comesse, Mart.
conciēns , tis = inciens, schwanger, Apul. de mundo 23.
Aniēnsis , Aniēnus (Adi. u. Subst.), s. Anio.
ātriēnsis , is, Abl. e u. ī, m. (atrium, ... ... , 9. Petr. 29, 9. Suet. Cal. 57, 2: ex alticinctis atriensibus unus, Phaedr. 2, 5, 11.
dēsipiēns , entis, PAdi. (desipio), unsinnig (Ggstz. sapiens), Cic. de div. 2, 51 u.a.
Citiēnsis u. Citiēus , s. Citium no. I.
Alsiēnsis , e, s. Alsium.
Arniēnsis , s. Arnus.
Alliēnsis , e, s. Allia.
Antiēnsis , s. Antium.
Aegiēnsis , s. Aegion.
conveniēns , entis, PAdi., nachaug. auch m. Compar. ... ... rebus suis, Cic.: oratio tempori conveniens, zeitgemäße, Liv.: maiora nec feminae c. negotia, Suet.: ... ... in u. Akk., nihil est enim tam naturae aptum, tam conveniens ad res vel secundas vel adversas, Cic ...
cōnficiēns , entis, PAdi. (v. conficio), zustande bringend, bewirkend, causae, Cic. part. or. 93. – m. Genet.: haec cum corporis bona sint, eorum conficientia certe in bonis numerabis, das, was jene (körperl. Güter) ...
calbiēnsis , e, s. galbeum.
circiēnsis , s. circēnsis.
Buchempfehlung
Bereits 1792 beginnt Jean Paul die Arbeit an dem von ihm selbst als seinen »Kardinalroman« gesehenen »Titan« bis dieser schließlich 1800-1803 in vier Bänden erscheint und in strenger Anordnung den Werdegang des jungen Helden Albano de Cesara erzählt. Dabei prangert Jean Paul die Zuchtlosigkeit seiner Zeit an, wendet sich gegen Idealismus, Ästhetizismus und Pietismus gleichermaßen und fordert mit seinen Helden die Ausbildung »vielkräftiger«, statt »einkräftiger« Individuen.
546 Seiten, 18.80 Euro