alluvio (adluvio), ōnis, f. (alluo), I) das ... ... Herandringen, Vulg. Iob 14, 19: m. subj. Genet., umentis imbris, Ambros. in Luc. 7, 20: salis, Avien. phaen. 1249: ...
Harūdēs , um, m., eine germanische Völkerschaft zwischen Rhein, Main u. Donau, wohl aus Nordjütland stammend, Überbleibsel des zimbrischen Zuges (im j. Baden u. Württemberg), Caes. b. G. 1, 31, 10 u.a.
Aduatucī , ōrum, m., ein kimbrisches Volk in Gallia Belgica, im heutigen Südbrabant, Caes. b.G. 2, 4, 9.
Saxo (Saxon), onis, Akk. ona, m., der ... ... . Saxonēs, die Sachsen, eine germanische Völkerschaft am südlichen Ende der zimbrischen Halbinsel (im jetzigen Holstein), Eutr. 9, 21. Amm. 26, 4 ...
lābēs , is, f. (1. lābor), das Hinsinken ... ... (stürzen) ein, Lucr. 2, 1145. – v. Regenfall, labes imbris e caelo, Arnob. 5, 40. – v. Samenerguß, permixi lectum ...
vel-ut od. vel-utī , Adv., ganz ... ... bei Gleichnissen, wie, gleichwie, frena dabat Sipylus, veluti cum praescius imbris etc., Ov. met. 6, 231; vgl. Verg. Aen. 4 ...
imber , bris, Abl. brī u. (seltener) bre ... ... auch lapidum, sanguinis, Cic.: guttae imbrium quasi cruentae, Cic.: tectum, quo imbris vitandi causā succederet, Cic. piscinae servandis imbribus (Regenwasser), Tac.: imbres ...
radius , iī, m. (verwandt mit radix), der ... ... ), Ov.: radii lunae, Ov.: ubi excanduit radiis dies, Amm. – tres imbris torti (des Hagels) radii, Verg.: radii corusci fulminis,Val. Flacc.: ...
at-tero (ad-tero), trīvī, trītum, ere, I) ... ... . Poll. Claud. 7, 6: consules M. Manlius et Q. Caepio a Cimbris et Teutonibus victi sunt iuxta flumen Rhodanum et ingenti internecione attriti, Eutr. 5 ...
... Tir. 85, 54. – b) Cimbricus , a, um, zimbrisch, scutum (als Aushängeschild einer Verkaufshalle am Forum), Cic.: militia ... ... .: calamitas, Val. Max. – u. Adv. Cimbricē , zimbrisch, loqui, Ps. Quint. decl. 3, 13. ...
Imbros u. Imbrus , ī, f. (Ἴμ ... ... Plin. 4, 72. – Dav. Imbrius , a, um, imbrisch, terra, Ov. trist. 1, 10, 18.
suffugium , iī, n. (suffugio), die Zuflucht, ... ... – m. obj. Genet. (= gegen), nullum in propinquo suffugium aut imbris aut hiemis, Plin. ep. 9, 39, 2: nec aliud infantibus ferarum ...
prōgnātus , a, um (Partic. v. pro[g]nascor), ... ... 651. – b) von Voreltern abstammend, Abkömmling, Nachkomme, ex Cimbris, Caes.: ab Dite patre, Caes.: Dryante rex prognatus patre, Naev. tr ...
ad-ministro , āvī, ātum, āre, I) intr. Handreichung ... ... leiten, führen (als Oberbefehlshaber), Cic., Caes. u.a.: bellum cum Cimbris, summam rerum, den Oberbefehl haben, Cic.: exercitum, Cic.: u. ...