ausum , ī, n. (ausus v. audeo), das Wagnis, Wagestück, Unternehmen, Beginnen, improbum, Plin.: auso par gloriae portio, Val. Max.: nullius ausi capax, Tac.: auso potiri, Verg., Ov. u. Oros.: ausi paenitet ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... , mererer de meis civibus, si etc., Cic.: erit, credo, periculum, ne improbum negotiatorem comprimere non possis, Cic.: amoenitas eum, credo, locorum retinet, Cic.: ...
1. capio , cēpī, captum, ere (vgl. κάπτω, ... ... i. α) zu einem Zwecke zuziehen, magistrum ad eam rem improbum, Ter. Andr. 192. – m. Ang. als wen? ...
exāmen , minis, n. (st. exagimen zu exigo, ... ... – B) übtr. = die Untersuchung, Prüfung, examen improbum in illa castiges trutina, Pers.: examen opusculi istius tibi potissimum dare, Solin.: ...
castīgo , āvī, ātum, āre (zu altind. çāstí-ḥ, ... ... räumlich zusammenhalten, einschließen, insula castigatur aquis, Sil. 12, 355: examen improbum in illa trutina, bildl. = das falsche Urteil berichtigen, Pers. 1 ...
trutina , ae, f. (τρυτάνη ... ... 3, 72: aliā parte in trutina suspendit Homerum, Iuven. 6, 437: examenve improbum in illa castiges trutina, Pers. 1, 7.
com-primo , pressī, pressum, ere (com u. premo), ... ... – als auch Pers. in ihrem Vorhaben, in ihren Leidenschaften usw., c. improbum negotiatorem, paulo cupidiorem publicanum, Cic.: hāc (eloquentiā) gestientes comprimimus, hāc cupiditates ...
magister , trī, m. (Stamm mag-, wov. auch ... ... Tonangeber, Aufmunterer, Urheber, Lehrmeister, si quis magistrum cepit ad eam rem improbum, Ter.: qui dux isti quondam et magister ad despoliandum Dianae templum fuit, ...
im-probus , a, um (in u. probus), I) ... ... .: lex improbissima, Cic.: rumores improbissimi, Cic. – malus improbior fit, Sall.: improbum est (es ist unredlich, unbescheiden) m. folg. Infin., Quint. ...