properus , a, um, eilig, sich beeilend, schleunig, hurtig ... ... aurigae, Verg.: ecce venit Telamon properus, Ov. – mit folg. Genet., vindictae, Tac.: potentiae, Tac. – mit folg. Dat. comm., sibi ...
assēnsor (adsēnsor), ōris, m. (assentior), der Beipflichter ... ... unum in tanto exercitu mihi fuisse assensorem, Cic. ep. 6, 21, 1: vindictae rigidum assensorem patrem habuit, Val. Max. 6, 3, 6: tu semper ...
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... datur, Cic. – β) anheimgeben, ultionem privato odio magis quam publicae vindictae, Vell. 2, 7, 6. 5) Zeit, Studium usw. ...
unde , Adv. (urspr. cunde), von wo her, ... ... aut nummos unde unde extricat, Hor. sat. 1, 3, 88: nec tamen vindictae solacium undeunde spernendum est, Apul. met. 5, 30.
1. odium , iī, n. (v. odio, s ... ... ., omnia privata odia, Cic.: differre odium regis (gegen den K.) in vindictae occasionem, Iustin.: capitali odio ab alqo dissidere, Cic.: difficulter odia dissimulare, ...
grātulor , ātus sum, āri ( für *grātitulor von grātes ... ... .), Pan. vet. u. Apul.: m. Genet., gr. serae vindictae, Apul. met. 7, 26; alci ob victoriam, Liv. epit. 45 ...
īn-ārdēsco , ārsī, ere, I) an etwas ... ... voce, vultu etc. inardescat, Quint. – b) v. Pers., cupidine vindictae inard., Tac. ann. 6, 32: in colloquia alcis inard., Augustin. ...
prae-struo , strūxī, strūctum, ere, I) vorbauen, ... ... sich im voraus Glaubwürdigkeit in kleinen Dingen, Liv. 28, 42, 7: tacitas vindictae iras, Claud. in Rufin. 2, 281. – 2) vorher zubereiten ...