1. indictus , a, um (in u. 2. dico ... ... . u. Liv.: ind. carminibus nostris, unbesungen, Verg.: nescio quid indictum (noch von keinem gesagt), Gell. – B) insbes., im gerichtl ...
super-indictio , ōnis, f. u. super-indictum , ī, n., eine außerordentliche Auflage an Geld usw., spät. ICt.
sī , Coni. (sibiliert aus εἰ), I) als Bedingungspartikel ... ... , wenn nämlich, delectus habetur, si hic delectus appellandus, Cic.: bellum vobis indictum est, magno eorum malo, qui indixere, si viri estis, Liv. – ...
2. in-dīco , dīxī, dictum, ere, I) ansagen ... ... in trinum nundinum, Liv. – m. folg. Infin., ita adesse nobis indictum erat, Fronto ep. ad M. Caes. 4, 5. p. 68, ...