1. īnferius , a, um (infero), dargebracht, geopfert, vinum, die Menge Wein, die man den Göttern widmete od. opferte, ehe man den Wein selbst kostete, die Spende, das Trankopfer (griech. χοή), Cato r. r. 132, ...
2. īnferius , I) Adv., s. īnfrā. – II) Adi. neutr., s. īnferno. II.
līmen , inis, n. (stammverwandt mit 1. limus u ... ... eig. u. meton.: A) eig.: limen superum inferumque, Plaut.: limen inferius, Varro: Arabium (von arabischem Marmor), Prop.: limen templi, Caes.: ...
femur , femoris u. gew. (v. veralteten femen), feminis ... ... das Dickbein, a) eig.: femur utrumque, Caes.: femur inferius, superius, Cels.: femur et crus sinistrum, Suet.: femur Apollinis, Cic.: ...
1. labrum , ī, n., Lefze, Lippe, labrum superius, Oberlippe, Caes.: inferius, Unterlippe, Petron. u. Mart. Cap.: labra resima (eines Hundes), Varro: labra trementia, Cic.: labra improbiora, Charis.: labra comprimere, ...
in-efficāx , cācis, unfähig, etw. hervorzubringen ... ... animalium ineff. bello est, Veget. mil.: constat inefficax machinamentum reddi, si inveniatur inferius, ibid. – Compar., fit ex candido aero squama longe Cypriā inefficacior, Plin ...
modo , Adv. (modus), gleichs. mit Maßen, ... ... – d) modo si = dummodo, wenn nur, wofern nur, persequar inferius, modo si licet ordine ferri, posse etc., Ov. trist. 2, 263 ...
... II) Compar. īnferior , neutr. īnferius, Genet. iōris, der untere (Ggstz. ... ... Caes.: pars, Cornif. rhet. u. Caes.: locus, Caes.: in inferius ferri, herabsinken, Ov.: ex inferiore loco, auf der Erde, ...
... ruina inferius adducet, Sen. ep. 79, 10. – inferius maiestate suā rati, es unter ... ... , Tac. ann. 3, 3. – in Schriften, persequar inferius m. folg. Acc. u. Infin., Ov. trist. 2, 263. – inferius quam (weiter unten als wo) ...