fābella , ae, f. (Demin. v. fabula), I) ... ... Phaedr.: fabellae commenticiae, Cic.: fabellarum auditione duci, Cic.: in fabellam excessi non ingratam tibi, Sen. – II) insbes.: a) die Fabel, ...
mūnusculum , ī, n. (Demin. v. munus), ein kleines Geschenk, ein kleines Angebinde, munuscula non ingrata, Catull.: furtiva, Catull.: varia, Suet.: deformia (entehrende) Pyrrhi, ...
... , Vell. 2, 69, 1: mulier contra patronum suum ingrata, Paul. dig. 4, 2, 21 pr. – ... ... Dank empfangend od. bringend, unersprießlich, dona odiosa ingrataque, Plaut.: labor, Sall. ... ... Dank dafür ernten, Ter.: sin ingrata esse sciam, Cic.: omnia sunt ingrata, Catull.: mit ad ...
cūra , ae, f. (arch. coira aus *coisa ... ... transferre, Suet.: aspenari curam urbis (Stadtpflege, Leitung der städtischen Angelegenheiten) ut ingratam ignobilemque, Liv.: curam ordinandarum bibliothecarum in porticu Octaviae suscipere, Suet.: alci delegare ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... Sall. – m. de u. Abl., nec de te credam nostris ingrata serenis, Val. Flacc. 1, 332. b) in Beziehung auf ...
imāgo , inis, f. (vgl. aemulus), das ... ... , mit dem Scheine usw., Tac.: tamquam imago servitii, Tac.: misera et ingrata imago industriae, Schein von Tätigkeit (den man sich gibt), Plin. ep ...
vicis (als Genet.; Nom. kommt nicht vor), vicem, ... ... gratae divitibas vices, Hor.: et interrogandi se ipsum et respondendi sibi solent esse non ingratae vices, Quint.: lectionis taedium vicibus levatur, Quint.: habet has vices condicio mortalium ...
1. quiēs , ētis, f., die Ruhe, ... ... Verschontsein von Krieg, Aufruhr, der Friede, qu. diuturna, Sall.: ingrata qu. genti, Tac.: consuleret quieti urbis, Tac. – b) das ...
autem , Coni. adversat. (αὖτε), dagegen, ... ... cur non de integro autem datum? Cic.: sed quid ego haec autem nequiquam ingrata revolvo? Verg. – II) nach einem Worte od. mehreren zu ...
licet , licuit u. licitum est, ēre, v. intr. ... ... licet imperator rescripsit, ICt. – bei Dichtern auch ohne Verbum, huic licet ingratae Tityrus ipse canam, Prop.: isque, licet caeli regione remotos, mente deos adiit ...
ex-cēdo , cessī, cessum, ere, I) intr. A) ... ... (wie) etc., Liv. 29, 29, 5: in fabellam excessi non ingratam tibi, Sen. ep. 77, 10: si longior fuero in hoc, in ...
tellūs , ūris, f. (vgl. altind. talam, Fläche ... ... das Erdreich, die Oberfläche der Erde, sterilis, Ov.:ingrata, Hor.: umida, Ov. – 2) poet. übtr. = a) ...
ēmptio , ōnis, f. (emo), I) der Kauf ... ... der Pferdekauf, Varro: ista falsa et simulata emptio, Cic.: mala emptio semper ingrata, Plin. ep.: eā emptione bene emimus, Cic. – Plur., largae ...
fōmentum , ī, n. (st. *fovementum zu foveo ... ... vestem et fomenta dilargiri, Tac.: fomenta vulneribus nulla, Tac.: im Bilde, ingrata fomenta volnus nil malum levantia, Hor. – B) übtr.: a) ...
ingluviēs , ēī, f. (versetzt aus ingulvies, v. ... ... 33, 65: Vitellius notabilis ingluvie et voracitate, Eutr.: avi cur atque parentis praeclaram ingratā stringat malus ingluvie rem, Hor.: nec contenta illa ingluvies fuit maris sui copiis ...
animadverto (animadvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ( aus ... ... qua (voce) nihil offendi, nihil displicere, nihil animadverti possit, Cic.: quae omnia ingrata atque arrogantiae plena animadvertit in eo, Suet. – 2) die Gottheit ...