... inopinatissimus sensus, Augustin. de trin. 7, 1. – subst., inopīnātum, ī, n., etwas Unvermutetes, nihil inopinati, Cic.: haec ... ... II) aktiv = nichts vermutend, inopinatos invadere, Liv.: alqm inopinatum opprimere, Liv. u. Val. Max.
im-prōvīsus , a, um (in u. provideo), ... ... vorausgesehen, unvermutet, res, Cic.: adventus, Cic.: cum hoc illi improvisum atque inopinatum accidisset, Cic.: improvisi aderunt, Verg.: quo improvisior graviorque pestis fuit, Tac. ...
nec u. neque , verbindende negative Partikeln, die von ... ... vorausgeht, ohne daß dies einen Einfluß auf die Bedeutung hat, nihil tam nec inopinatum nec insperatum accĭdere potuit, Liv.: non possum reliqua nec cogitare nec scribere, ...
1. ac-cido , cidī, ere (ad u. cado), ... ... Cic.: nescio an tibi gratius opportuniusque acciderit, Cic.: cum hoc illi improvisum atque inopinatum accidisset, Cic.: si quid gravius ei a Caesare accidisset, wenn C. ...
paradoxos , on (παράδοξος ... ... , ī, n., A) eine Redefigur, rein lat. sustentatio od. inopinatum, das Hinhalten, die Spannung des Zuhörers, ...
īnspērātus , a, um (in u. spero), I) ungehofft, unverhofft, unvermutet, tellus, Verg.: spes, Plaut.: ... ... motus (Unruhen), Amm.: insperatum et nec opinatum malum, Cic.: nihil tam inopinatum nec tam insperatum accĭdere potuit, Liv.