interpellātio , ōnis, f. (interpello), I) die Unterbrechung, a ... ... Tätigkeit, die Störung, opportuna, Plin. ep.: in litteris sine ulla interpellatione versari, Cic. – II) die gerichtl. Belangung, Klage, ...
plānārius , a, um (planus) = επίπεδος, auf der Ebene, auf ebener Erde, conflictus, Amm. 19, 5, 2: interpellatio, des Richters, ehe er das Tribunal besteigt, Cod. Iust. 3, ...
ōrātio , ōnis, f. (ōro), I) das ... ... Caes.: quorum mediam orationem interrumpunt subito undique tela immissa, Caes.: oratio mea interrumpitur interpellatione alcis, Cic.: mittere orationes ad senatum, Suet.: proferre (ins Publikum bringen ...
inter-rumpo , rūpī, ruptum, ere (unter sich Zusammenhängendes) ... ... obitu suo, Turpil. fr.: alcis mediam orationem, Caes. (vgl. illa interpellatio, quā paulo ante interrupta est oratio mea, Cic.): colloquia militum, Caes.: ...