ōrātio , ōnis, f. (ōro), I) das ... ... Caes.: quorum mediam orationem interrumpunt subito undique tela immissa, Caes.: oratio mea interrumpitur interpellatione alcis, Cic.: mittere orationes ad senatum, Suet.: proferre (ins Publikum bringen ...
interpellātio , ōnis, f. (interpello), I) die Unterbrechung ... ... Tätigkeit, die Störung, opportuna, Plin. ep.: in litteris sine ulla interpellatione versari, Cic. – II) die gerichtl. Belangung, Klage, ...