īnstīgātor , ōris, m. (instigo), der Anstachler, Anreizer, ... ... kommandierte u. trieb sich selbst, Tac. hist. 1, 38: si quid invitis quoque nobis naturā fit, superfluus instigator agitabo, Auson. epist. 17 extr. ...
... . 36, 4 Schoell: eum invitissimum dimisi, Cic.: a me invitissimo decessit, Cic. – ... ... si, se invito, conarentur, Caes.: dis hominibusque invitis, Cic.: me invitissimo, Cic.: invitissimis Stoicis, trotz des heftigsten Widerstrebens der Stoiker, ...
ita , Adv. (zum Pronominalstamme i, vgl. is; ... ... erwartet = wenn auch... doch, zwar... doch, haec omnia ut invitis, ita non adversantibus patriciis transacta, Liv. – c) in Beteuerungen u. ...
cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... unum ictum et unum diem cogeret, Sen. – v. Winde, vis ventorum invitis nautis Rhodiorum in portum navem coëgit, Cic.: vi et necessario sumus in portum ...
2. volo , voluī, velle (altind. vrnāti, er ... ... , 40, 13 (vgl. rem publicam, si a, volentibus nequeat, ab invitis ius expetituram, Liv. 3, 40, 4): volo in Graeciam (sc. ...
pars , partis, Akk. partim u. partem, f. ... ... e nobis ita timidi sint, Cic.: eorum partim ea sunt, Liv.: quorum partim invitissimi castra sunt secuti, Nep.: partim illorum, Cato fr. – f) multis ...
cupio , īvī od. iī, ītum, ere (vgl. ... ... hostium castra contendit, Caes.: cupienti animo nihil satis festinatur, Sall.: ut quibus bellum invitis aut cupientibus erat, wie gerade einem jeden der Krieg zuwider oder erwünscht war ...
trūdo , trūsī, trūsum, ere (zu gotisch thriutan, belästigen ... ... .: u. vita truditur, Sen.: nunc est exspectatio comitiorum, in quae omnibus invitis trudit noster Magnus Auli filium, vorschieben will, Cic. ad Att. 1 ...
ē-rumpo , rūpī, ruptum, ere, herausbrechen, I) ... ... erumpunt dolore aut laetitiā manant, Quint.: fletus erumpit, Quint.: erumpit etiam (risus) invitis saepe, Quint. – b) als milit. t. t., heraus ...
con-icio (cō-icio), iēcī, iectum, ere (con u ... ... etesia flabra aquilonum nubila coniciunt in eas tunc omnia partes, Lucr.: cum haec navis invitis nautis vi tempestatis in portum coniecta sit, Cic.: u. (im Bilde) ...
dē-scīsco , scīvī u. sciī, scītum, ere, ... ... Liv.: desc. ab Latinis ad Romanos, Liv.: im Passiv unpers., quibus invitis descitum ad Samnites erat, Liv. – II) übtr., von etw. ...
populāris , e (1. populus), I) (nach populus no ... ... , Gefährte, amicus summus meus et p. (Standesgenosse) Geta, Ter.: invitis hoc popularibus nostris dicam, Zunftgenossen (den Stoikern), Sen. – im ...
praerogātīvus , a, um (praerogo), vor anderen-, zuerst um seine ... ... B. – adiecisse equitum praerogativae auctoritatem consules, Liv. 28, 9. § 20: invitis patribus P. Licinium Calvum praerogativa (die Ritterzenturien) tribunum militum creant, Liv ...