2. lēgātārius , a, um (legatum), I) im Testamente bedacht, mulier, ... ... so auch subst., der Vermächtnisinhaber, die Vermächtnisinhaberin, lēgātārius, iī, m., Suet. Galb. 5, 2 u. ICt.: ...
1. lēgātārius , iī, m. = legatus, der Abgesandte, Cassiod. (Epiph.) hist. trip. 7, 24; 10, 33; 11, 15.
collēgātārius , ī, m. (con u. legatarius), der auch ein Legat vermacht erhalten hat, der Miterbe, ICt. u. Inscr.